3 . Türk Dünyası Hizmet Ödülleri,

3 . Türk Dünyası Hizmet Ödülleri,

“III. Türk Dünyası Hizmet Ödülleri”

Ülkü Ocakları İstanbul İl Başkanlığınca düzenlenen "III. Türk Dünyası Hizmet Ödülleri" töreninde, Türk Dünyası Yılın Onur Ödülü, Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Genel Başkanı Devlet Bahçeli'ye verildi. 

Mustafa Kemal Kültür Merkezinde gerçekleştirilen törende konuşan Ülkü Ocakları Genel Başkanı Olcay Kılavuz, Türkiye'nin maalesef ateşle imtihan edildiğini 
söyleyerek, "İçimiz, dışımız hainlerle, kahpeler, kalleşlerle sarılmış durumda. Türkiye, Irak'a çevrilmek isteniyor, Suriye'ye çevrilmek isteniyor. 
Türk milleti yok edilmek isteniyor." diye konuştu.

Törende Türk Dünyası Yılın Onur Ödülü, MHP Genel Başkanı Bahçeli'ye verildi. Ödülü Bahçeli adına Ülkü Ocakları Genel Başkanı Kılavuz aldı.

Türk Dünyası Yılın TV Programı Ödülü, Önce Söz Vardı programına; Türk Dünyası Yılın STK Ödülü, Avrupa Türk Konfederasyonu'na; 
Türk Dünyası Yılın Akademisyeni Ödülü, Maltepe Üniversitesi Dekan Vekili Ramazan Korkmaz'a; Türk Dünyası Yılın Proje Ödülü, İstanbul Ülkü Ocakları Projesi OCAKTABU'ya; Türk Dünyası Yılın Sporcusu Ödülü, Sevilay Konçuy Özyurt'a; Türk Dünyası Yılın Kültür Özel Ödülü, Sabri Karger'e; Türk Dünyası Yılın Hizmet Ödülü, Keisuke Vakizaka'ya; Türk Kültürüne Hizmet Ödülü, Diriliş Ertuğrul dizisine; Türk Dünyası Kültür Sanat Ödülü, Hayri Tekgöz'e; Türk Dünyası 
Seçici Kurul Ödülü, Doç. Dr. Erdal Bay'a; Türk Dünyası Yılın Sanatçısı Ödülü, Kaya Kuzucu'ya verildi.

Türk Dünyası Vefa Ödüllerine de Ünal Osmanağaoğlu, Nefi Demirci, Prof. Dr. Emin Özbaş ve Prof. Dr. Gülçin Çandarlıoğlu layık görüldü.

Yılın En Etkili Ocakları Ödüllerini ise Malatya Ülkü Ocakları İl Başkanlığı, Gaziantep Ülkü Ocakları İl Başkanlığı, Hatay Dörtyol Ülkü Ocakları İlçe Başkanlığı, Şanlıurfa Birecik Ülkü Ocakları İlçe Başkanlığı aldı. MHP İstanbul İl Başkanı Mehmet Bülent Karataş'a teşekkür plaketi takdim edildi.


http://www.criturk.com/haber/siyaset/iii-turk-dunyasi-hizmet-odulleri-9883


***

BU ANAYASAYI ENİNDE SONUNDA KABUL ETTİRECEĞİZ

'' BU ANAYASAYI ENİNDE SONUNDA KABUL ETTİRECEGİZ ''

15.07.2007

Erdoğan'dan Erbakan'a tepki geldi Başbakan Erdoğan, Petkim'in Ermenilere satıldığı yönündeki iddiyı yalanladı. Bahçeli ve Baykal'ı topa tuttu. Erdoğan, Erbakan'ın kendisine yönelik eleştirilerine de ilk kez sert çıktı. 15.07.2007 Erdoğan'dan Erbakan'a tepki geldi ERDOĞAN: " PETKİM DEĞERİNİN ÇOK ÜZERİNDE SATILDI " AK Parti Genel Başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Petkim'in değerinin çok üzerinden satıldığını belirterek, "Petkim'in satışına yapılan bu itirazı talihsiz bir adım olarak görüyorum" dedi. Erdoğan, Samanyolu Televizyonu'ndan canlı yayınlanan "Özel Gündem" programında soruları yanıtladı. Özelleştirme ile ilgili sorular üzerine Erdoğan, devletin ticaretle uğraşmayacağını, ancak istikamet verebileceğini ifade ederek, bunun bütün gelişmiş ülkelerde böyle olduğunu ifade etti. Erdoğan, hangi özelleştirme yapılsa birilerinin çıkıp iptali için müracaat yaptığını ifade ederek, "İşsize iş mi arıyorsun işte sana iş. Petkim için neler söyleniyor? Ermeni, falan, filan... İşi bilmeden konuşuyorlar. Petkim değerinin çok çok üzerinde satıldı. Devlet ticaretle uğraşmaz. Devlet istikamet verir, denetler, düzenler, serbest piyasa ekonomisindeki anlayış budur. Gelişmiş ülkelerde bu böyledir. Bu bize vergi getirecek, yeni teknoloji getirecek, yeni yatırımlar getirecek. Bu konuda ön kesemeyiz" dedi. Özelleştirme konusunun kendisine Seka'yı hatırlattığını ifade eden Erdoğan,bütün medyanın SEKA'nın tekel olduğu dönemde kağıdı SEKA'dan aldığını, ama özel sektörün kağıt piyasasına girmesiyle, SEKA'nın teknolojiyi takip edemediğini, yarışa devam edemediğini kaydetti. Erdoğan, şöyle konuştu: "Yanılmıyorsam, SEKA'nın 650 milyon dolar zararı vardı. Kapatma kararı aldık. 'İşçileri mağdur etmeden, burayı belediye devredip halka açacağız' dedik. Hemen yaygara koptu. 'Burası birilerine peşkeş çekilecek' dendi. 'Biz bu sektörden devleti çekiyoruz' dedik. 'Yeteri kadar kağıt üretiliyor' dedik. 'Burayı belediye devrederek, aklımda kaldığı kadarıyla 700 dönüm araziyi Kocaeli halkının emrine amade hale getireceğiz, adeta Hyde Park gibi bir park haline getireceğiz' dedik. Daha sonra bu bölgeyi Park ve müze yaptık. Şimdi SEKA Park'ta yeşil alanlarda, halk mutlu tatil yapıyor, dinleniyor." Petkim olayının da bunun benzeri bir olay olduğunu ifade eden Erdoğan, yapılan itirazı veya mahkemeye gidişi talihsiz bir adım olarak gördüğünü kaydetti. Petkim ihalesini alan firmanın asıl patronajının Kazak olduğunu belirten Erdoğan, Rus ortağı prosedürü tamamlamak için yanlarına aldığını söyledi. YOKSUL SAYISI AZALIYOR Alt gelir gruplarıyla üst gelir grupları arasındaki makasın kapanmaya başladığını ifade eden Erdoğan, "Bu yoksul kesimin sayısının azalması demektir. Bu sayıda yaklaşık 3 milyon civarında eksilme var. Orta tabaka güçleniyor. Orta tabakada bulunanların sayısının artmasını, alt gelir gurubun sayısının azalmasını hedefliyoruz. 4.5 milyon insan alt gelirden orta tabakaya geçti, bunu yakaladık" dedi. Şu ana kadar 140 bin konut teslim ettiklerini, 280 bin konut yapımının devam ettiğini anlatan Erdoğan, "Hedefimiz önümüzdeki yıl sonuna kadar bunu 500 bine çıkarmak" dedi. Erdoğan, asıl mutluluğun dar gelirlilerin ev sahibi olması olduğunu da ifade ederek, "Evime taşındım, diyor ya bu ayrı bir mutluluk" diye konuştu. "İş adamlarının sol partiye oy verecekleri, ama AK Parti'nin iktidar olmasını istedikleri" yönünde bir anket sonucunun yayınlandığının hatırlatılması üzerine Erdoğan, gazetede böyle bir sonucu görünce üzüldüğünü ifade etti. Öncelikle bunun bir demokratik hak olduğunu, saygı duyduğunu ifade eden Başbakan Erdoğan, şöyle devam etti: "Şimdi AK partinin iktidarda olmasını isteyeceksin. Niye? Başarılı. O dönemde ciddi paralar kazandık, diyeceksin, Türkiye bir sıçrama yaptı, diyeceksin, ama oyunu hala AK Parti'den esirgeyeceksin. Şimdi tabii bizi üzen, oy verirken onlardan ne bekliyorsun? Hizmet bekliyorsan. O zaman oyunu gelir AK Parti'ye verirsin. Oyunu vermiyorsan AK Parti'nin heyecanını paylaşmıyorsun, ama Ak Parti'den de nemalanıyorsun." Erdoğan, seçim atmosferinde bile borsanın rekor kırdığını ifade ederek, bu sırada OYAK satışının görüldüğünü, Vakıfbank için üste para istenirken, Ziraat Bankası, Halk Bankası ile birlikte değerli bankalar arasına girdiğini söyledi. "Her şeyi satıyorsunuz, peşkeş çekiyorsunuz" denildiğini kaydeden Erdoğan, "Sakarya'da arazi verdik fabrika kuruldu. Burada binlerce insan çalışıyor. Burada Sakaryalılar çalışıyor, yabancılar değil. Olmasa ne olurdu? Bugün orada sığırlar otlardı. Aynı şekilde Korelilere orayı vermeseydik bataklık olarak kalacaktı. Şimdi orada Sakaryalı, Kocaelili kardeşlerimiz çalışıyor. Otomotiv ihracatı şu anda Türkiyede en önemli kalem. Bunların büyük katkısı var. Hamasi duygularla, milliyetçi havalarına girerek böyle yaklaşımlar doğru olmaz" diye konuştu. "SAYIN BAHÇELİ'Yİ DİNLEDİĞİMDE BU SİYASETÇİ Mİ YOKSA BAŞKA GÖREVİ Mİ VAR' AK Parti Genel Başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, "Sayın Bahçeli'yi dinlediğimde bu siyasetçi mi yoksa başka görevi mi var. O bağırışlar, o çağırışlar, o tehditler... Aman yarabbi nasıl hareketler bunlar. Bir siyasetçiye yakışır mı? Demokrasi içinde mücadele eden insana yakışır mı?" dedi. Erdoğan, Samanyolu Televizyonu'ndan canlı yayınlanan "Özel Gündem" programında soruları yanıtladı. Erdoğan, dünyada işsizliğin arttığını çok güçlü fonlarla bu soruna çözüm arandığını söyledi. Türkiye'de güçlü bir fon oluştuğuna işaret eden Erdoğan, bu döneme yönelik farklı bazı projeleri olduğunu belirtti. Türkiye'de tarım sektöründen sanayi ve teknolojiye doğru bir kayma yaşandığını anlatan Erdoğan, hizmet sektörüne bir yönlendirme yaptıklarını ve görev geldiklerinde 10,3 olan işsizliğin şu anda 9,7 olduğunu kaydetti. İktidarları döneminde yaklaşık 2,5 milyon işsizin işe kavuştuğunu, bunun çok önemli bir rakam olduğunu dile getiren Erdoğan, ülkede her yıl nüfusun 1 milyon artığını, istihdam alanına giren nüfusun ise her yıl 600 bin kişi olduğunu anlattı. Erdoğan, iktidarlarında en azından bu sayıyı absorbe ettiklerini, artış yerine düşüş yaşandığı söyledi. Hedeflerinin hiç olmazsa istihdam alanına gireni absorbe etmek, yeni iş alanları yaratarak, işsizliği azaltmak olduğunu ifade eden Erdoğan, emeğe dayalı sektörlere öncelik vereceklerini, başlattıkları bazı çalışmaları bu dönemde sürdüreceklerini bildirdi. Erdoğan, "Başka siyasi partiler gibi bu konuda da kuru sıkı atmıyoruz" diye konuştu. Bu konuda bir harita çıkaracaklarını, envanter çalışmasıyla nasıl adımlar atılacağına bakacaklarını söyleyen Erdoğan, organize sanayi bölgelerini hayvancılığa yönelik kuracaklarını kaydetti. MİLLİYETÇİLİK Başbakan Erdoğan, ulusalcılık ve milliyetçilik konusundaki soruları yanıtlarken de, milliyetçililiğin kafatasçılık olmadığını ifade etti. "Lafla da milletçilik olmuyor" diyen Erdoğan, milliyetçiliğin, vatanını, milletini, yüreğinden sevmek, bu sevgiyi hizmet etmekle göstermek olduğunu dile getirdi. Ülkenin kalkınması için, Türk milletinin refah düzeyinin yükselmesi için, üzerine düşeni yerine getirmenin gerçek milliyetçilik olduğunu belirten Erdoğan, sözlerini şöyle sürdürdü: "3,5 yıl bizden önce görevde bulunan beyefendiler bulundukları süre içerisinde acaba ülkeme ne kazandırdılar? Şimdi soruyorum, 22 tane banka hortumlanarak fona devredildi. Bunun hesabını kim verecek? 40 milyar dolar bu fakir ülkeme o dönemde maliyeti var. Kim bunun sorumlusu? Hiç hesabını soran, hiç hesap veren oldu mu o dönemde? Bunu faturasını ödeyenler var mı? TMSF olarak bizden önceki dönemde bunlara en ufak bir darbe yok. Bizim dönemimizde TMSF bunların sırtına bindi, tavuklarına, koyunlarına varıncaya kadar hepsini aldı, ihalesini yaptı, sattı." İmarzedelere 9 katrilyon lira ödediklerini belirten Erdoğan, "Şimdi çıkmış dürüstlük örneği olduğundan bahsediyor. Sen bu kadar dürüst adamsan önce bir defa dürüst babanı, kardeşini çağır bir gelsinler de şu 9 katrilyonu bir öde" dedi. Bu bankanın bono çıkarmak gibi yetkisi olmadığı halde çıkarması nedeniyle yaklaşık 2 katrilyon liralık bir yük geldiğine işaret eden Erdoğan, süratle bunun ödenmesine de başlanacağını bildirdi. Erdoğan, Kıbrıs Rum Kesimi'nde kurulan bir sanal şirketle Türkiye Cumhuriyeti aleyhine dava açıldığını belirterek, "Ben Türkiye Cumhuriyeti'nin başbakanı olduğum sürece, bu can bu tende oldukça bir kuruş buradan para vermem, bedeli ne olursa olsun. Dürüstsen gelir burada yargılanırsın. Buradan çıkacak neticenin başım gözüm üstünde yeri var. Kaçma, burada ol, burada da kimseyi aldatma" diye konuştu. 22 Banka fona devredilirken MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli'nin en ufak müdahalesi olmadığını dile getiren Erdoğan, "Sen hükümetin ortağıydın, hani milliyetçiydin. Neden 22 bankanın hortumlanmasına müsaade ettin? Niye müdahale etmedin? Niçin durdun sen? Bu dönemde 1 tane banka fona devredildi mi? 1 tane hortumlanan banka var mı? Devlet bankaları zararda mı? Döneminde Ziraat Bankası, Halk Bankası, Pamukbank zararda. Siz nasıl milliyetçisiniz?" dedi. TOPRAK SATIŞI Başbakan Erdoğan, gayrimenkul satışının kendileriyle başlamadığını, 1935'ten beri mütekabiliyet esasına dayalı olarak yapıldığını söyledi. Bu konudaki kampanyayı yürüten MHP'inin iktidar orta olduğu dönemde yabancılara gayrimenkul satışı yapıldığına işaret eden Erdoğan, kendi dönemlerinde daha fazla toprak satışı olmasının istikrar ve güvenden kaynaklandığını dile getirdi. Bunların zarar değil, kar olduğunu belirten Erdoğan, buraları alanların ülkeye para bırakacaklarını, bunun açık ekonomi anlayışına destek veren örnekler olduğunu kaydetti. Erdoğan, "GAP Yahudilere, yabacılara satıldı" açıklamalarının gerçeği yansıtmadığını belirterek, 1 metre kare satılmış yer olmadığını bildirdi. Başbakan Erdoğan, şunları söyledi: "Milliyetçi kendi içinde özellikle dışlayıcı olamaz. Kendi ülkesin insanına karşı nefret, kin taşımaz. Bunlara şaşıyorum. Bunlar eli silahlı, devamlı kin, nefret, kan... Adeta bundan zevk alıyorlar. Sayın Bahçeli'yi dinlediğimde, bu siyasetçi mi, yoksa başka görevimi var... O bağırışlar, o çağırışlar, o tehditler... Aman yarabbi nasıl hareketler bunlar. Bir siyasetçiye yakışır mı? Demokrasi içinde mücadele eden insana yakışır mı? Yarın parlamentoda aynı çatı altında olduğumuzu düşünün, bu tür tavırda olan insanla siz birbirinize selam bile veremezsiniz. Türkiye'nin birliği beraberliği için çalışacak olan insanlar bu duruma düşerse bu ülkenin hali ne olur?" Erdoğan, korkuyla kimsenin milliyetçi olmayacağını, insanların umutla, sevgiyle, saygıyla olacağını dile getirerek, "Bu konuda gerçek milliyetçi biziz. Ülkemize, vatandaşımıza ne kazandırdığımız ortadadır. Ülkemizin itibarı ortadadır" dedi. "80 YAŞINDA ERBAKAN'A YAKIŞTIRAMIYORUM" Başbakan Erdoğan, bir başka soru üzerine, eski Başbakan Necmettin Erbakan'ın kendisine yönelik eleştirilerine üzüldüğünü söyledi. 18 yaşından itibaren Erbakan'ın yanında emek verdiğini ve 31 yaşında İstanbul İl Başkanı olduğunu hatırlatan Erdoğan, şöyle konuştu: "Tek üzüntüm şudur: O konuşmalarında o denli hakaretler var ki, bütün bu hakaretler karşısında 80 yaşını devirmiş olan Sayın Erbakan'a ben bunları yakıştırmadığım için cevap vermiyorum, vermeyeceğim de. Onun içindir ki aldığım eğitim, aldığım terbiye bana böyle bir cevabı vermeme mani. Veremem, vermeyeceğim de. O'na da yine aynı şekilde milletim gereken cevabı zaten verdi, 22 Temmuz'da da verecek. Sen bir taraftan sandalyeyle dolaşacaksın, bir taraftan çeşitli hastane raporları, şunlar, bunlar, filan, falan çıkarıp göndereceksin, ondan sonra da bu siyasi mücadelenin içerisinde bir şeyler toplayabilir miyim, bir prim yapabilir miyim, bunun gayreti içerisine gireceksin. Bırakın da artık yetiştirdiğin gençler var. Bunlar yapsın. Hakikaten o şahsına, yaşına, ismine yakıştıramadığım bütün hakaretlere asla ben o şekilde cevap vermeyeceğim. Takdiri ben milletimin ferasetine bırakıyorum. Yıllarca beraber yürüdüğüm o hareketin içerisinde kalmış olan arkadaşlarıma, kardeşlerime bırakıyorum ve diyorum ki 22 Temmuz da bunun en güzel cevabı, en hayırlı cevabı olacak. Takdir milletimindir." ERDOĞAN: -"CHP-MHP KOALİSYONU ASLA UMUT OLAMAZ" AK Parti Genel Başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, CHP-MHP koalisyonunun asal umut olamayacağını söyledi. Erdoğan, Samanyolu Televizyonu'ndan canlı yayınlanan "Özel Gündem" programında soruları yanıtladı. Erdoğan bir soru üzerine, muhtemel bir CHP-MHP koalisyonunun asla umut olamayacağını söyledi. Erdoğan, iki partinin her yerde beraber olduklarını belirterek, "Özellikle Ak Partiye yüklenme konusunda. Kullandıkları söylemlere bakıyorsunuz, hep aynı, aynı şeyleri söylüyorlar. Hiç aralarında fark yok. Demek ki bir yerden düğmeye basılıyor ve şu anda o düğmeyle komuta devam ediyor" diye konuştu. Erdoğan, Cumhurbaşkanı seçimi konusundaki bir soru üzerine ise şunları söyledi: "Parlamento içerisinden bir cumhurbaşkanı olabilir. Parlamentonun içinden bir cumhurbaşkanı çıkaramıyor muyuz? Anayasada ifade edilen bir cumhurbaşkanı adayı parlamento içinde yok mu? Eğer dışarıdan bir cumhurbaşkanı aranacaksa onun yolu açık zaten. Oradan da gelebilir. Buyursun CHP dışardan bir aday ortaya koysun. Çok da manidar olan şudur, 'millete gidelim' diyoruz. Millete gittiğimiz zaman parlamentoda zaten senin şu kadar grubun var, bu kadar grubun var. Hiç böyle de bir endişen olmaz. Millete gittiğimizde CHP parlamento dışından birini aday gösterir, biz parlamento içinden birini aday gösteririz. Geliriz millete, milletimiz kimi isterse onu cumhurbaşkanı yapar. Bundan daha ideali olur mu? Buraya gelip de bize uzlaşma dersi vermeye kalkmasın. Uzlaşmaz birini arıyorsanız o da Sayın Baykal'ın ta kendisidir." TERÖR- Terörün hiçbir zaman sıfır olmadığına da işaret eden Erdoğan, "Koalisyon hükümeti terörü sıfır olarak teslim etti. Yok böyle bir şey. İçişleri Bakanlığının rakamları ortadadır. Güvenlik örgütlerimizin rakamları ortadadır" dedi. Bir şehit haberi aldığı anda şehidin annesinin babasının içine nasıl ateş düşüyorsa, sorumluluk mevkisinde olan birisi olarak kendi içine de ateş düştüğünü ifade eden Erdoğan, güvenlik güçleri ile çok ciddi bir dayanışma içerisinde vakur, kararlı bir şekilde terörü çökertmenin gayreti içerisinde oldukların belirtti. Erdoğan, terörün tamamen kazınmasının çok kolay olmadığını dile getirerek, bunun bütün dünyada böyle olduğunu, bu sorunun çözümü için tüm toplumun el ele vermesi gerektiğini söyledi. Erdoğan, "Bu bir milli mesele, bunu beraber halletmek zorundayız" dedi. Terörle mücadele konusunda ciddi çalışmalar yürüttüklerini ifade eden Erdoğan, terör örgütünün ülkeye soktuğu bombaların her gün yakalandığını, ciddi sonuçlar alıklarını kaydetti. Erdoğan, "Çıkıyor mesela Sayın Ağar, 'bu işi sıfırlarım' diyor. Bu iş lafla olmaz. Sen emniyet müdürü iken 2 bin 300-2 bin 400 şehit vermişiz. Zirve yapmış. İçişleri Bakanlığı yaptığın dönemde zirve yapmış. Biz bu sayılara gelmedik" diye konuştu. ŞEHİT CENAZELERİ Şehit cenazelerinde atılan sloganlar ve cenazeye katılımlarla ilgili bir soruya da Erdoğan, "Çeteler bu işlerin içinde. Organize edenler onlar. Bunların hep tespitleri var. Bu işler şimdi yargıya da sirayet ettiği için detaylarına giremem. Artık yargıyla alakalı" yanıtını verdi. Erdoğan, cami avlularının miting alanı olmadığını, cenaze adabının bulunduğunu kaydederek, "Hele bu şehit cenazesiyse olay çok daha farklıdır. Bizim dinimizde İslami ve insani bir görev yapmaya oraya gelirsin orada bir huşu, sessizlik içinde kalkarsın cenaze namazına katılacaksan katılırsın, dışarıdan izleyeceksen izlersin ve sessizlik içinde dağılırsın" diye konuştu. Kocatepe Camii'nde de imamın, cenaze adabını anlattığını, ancak cenazeye gittiklerinde kendisinin ve bakanların yuhalandığını aktardı. "DİNİ GÖREVİMİ YAPIYORUM" "Ben buraya bir dini görevimi yapmaya geldim, sen beni nasıl yuhalarsın" diye konuşan Erdoğan, cami avlusunun birlik beraberlik yeri olduğunu, o cenazenin herkesi birleştirmesi gerektiğini anlattı. "Orası düşmanlık kin nefret yeri değil" diyen Erdoğan, "Sen de ibadetini yap ve sakin bir şekilde ayrıl. Ama acaba ben o şehidin üzerinden kaç tane oy devşiririm? Kendi özel işaretlerine varıncaya kadar burada yapıyorlar. 1999 mantığı bugün geçerli değil artık. Benim milletim, inanıyorum ki, bunu seçimlerde artık gayet iyi değerlendirecek" dedi. Şehit ailelerine sahip çıkmak için ellerinden geleni yaptıklarını ifade eden Erdoğan, "Devlet olarak, hükümet olarak üstümüze ne düşerse yapıyoruz, yapmaya da devam edeceğiz" diye konuştu. GÜVENLİK GÜÇLERİNİN DURUMUNUN İYİLEŞTİRİLMESİ Erdoğan, bazı güvenlik birimleriyle ilgili ideal koşulları sağlayamadıklarını ama Doğu ve Güneydoğu illerinde lojman sorunlarını çözmeye başladıklarını söyleyerek, güvenlik güçlerinin hepsine lojman imkanı sağlamak için çalışacaklarını kaydetti. Erdoğan, polislerin lojman sorunun tamamen çözmek için ellerinden geleni yapacaklarını dile getirdi. Başbakan Erdoğan, ekonomik şartlar noktasında da ilk masaya yatıracakları konunun polislerin ekonomik durumlarını olacağını anlattı. ÖZGÜRLÜKLER- " Eşleri başörtülü Devlet memurları" ile ilgili bir soru üzerine de Erdoğan, şöyle konuştu: "O problemi olanlar da öyle zannediyorum bu özgürlükler noktasındaki kıstası eninde sonunda kabul edecekler. Çünkü, biz şu anda bir insanın ehliyetine, liyakatine bakarız. Şimdi devletin üst derecedeki yöneticileri, bizim devlete aldığımız yöneticiler değil. Bu insanlar diyelim ki bir müdür, 10 yıl hizmetinin olması lazım, bir daire başkanının 15 yıl hizmetinin olması lazım. Bizim iktidar sürecimiz, daha 5 yıl olmadı. Bu insanlar, bizden 5 yıl, 10 yıl önce devlete girme hakkını zaten elde etmiş. Ama gelen iktidarlar onları sağa sola savurmuşlar. Şimdi biz başarılı olan bürokratı zaten makamından almadık. Başarılı olmayan bürokratı orada tutmanın anlamı yok. Zaten başarılı olsalardı, önceki hükümetler başarılı olurdu. Bunların bir kısmı, bakıyorsunuz belli yanlışlara karışmışlar. Biz bunları değiştirmek zorundaydık. Ama Sayın Baykal, dün çirkin bir açıklamada bulundu. '15 bin öğretmeni bir anda değiştirdiler' diyor. İşte Danıştay karar vermiş de, bu karar yürürlüğe girmeden 15 bin öğretmeni değiştirdiler. Çok çirkin. Yani bir ana muhalefet liderine bu yakışmıyor. Kim bu insanlar? Bu ülkenin çocukları. Biz bu okulları öğretmensiz mi bırakacağız? Bu öğretmenlerin hepsi imtihana girmişler, bunu kazandıktan sonra da bilgisayar sistemi ile de atamaları, aldıkları puan sıralamasına göre yapılmıştır. Bunlar kimdir, kimin nesidir? Bilemeyiz. Sayın Baykal'ın vicdanı bunu nasıl kabul ediyor? Hangi mantıkla, hangi anlayışla bunu söylüyor anlamak mümkün değil. Bunu neye göre söylüyorsun. Kamu personeli imtihanları neye göre yapılıyor, nasıl yapılıyor? Biliyorsunuz, bu sistem bizden önceki hükümetin oluşturduğu sistem. Biz devam ettiriyoruz, değiştirdiğimiz yok. Aynı sistemle hala almaya devam ettiğimiz elemanlar noktasında maalesef verilen çok olumsuz kararlar var. Bunu da biliyoruz. Adalet Bakanlığı'nda şuraya buraya alınacak elemanlar da 10-15 yıldır hangi şekilde alınıyorsa aynı şekilde alınırken, bakıyorsunuz olumsuz haberler geliyor. Ondan sonra siz bunları alamıyorsunuz. Bunlar da sıkıntılara neden oluyor. Bizim bu noktada herhangi bir sıkıntımız söz konusu değildir. Biz hiçbir zaman böyle bir ayrımcılığın içine girmedik. Üst düzeydeki yöneticiler, bizim dönemimizde girmiş yöneticiler değildir. Devlete eskiden girmiş yöneticilerdir. Ehliyetine güvendiğimiz yöneticiyi biz her yere getiririz." ÜNİVERSİTELERDE TÜRBAN Erdoğan, program sunucularının, "Siz, başörtüsü konusunu siyasi malzeme yapmakla eleştiriliyordunuz. Seçim beyannamenizde de başörtüsü konusunu koymadığınız için seçmeninize gammazlanmak durumuyla karşı karşıya kaldınız. Üniversitede öğrencilerin okullarına istedikleri gibi gitmeleri konusunda AK Parti geri adım mı attı" sorusunu ise şöyle yanıtladı: "Şimdi bir defa 2002 seçimlerinde benim vatandaşlarıma böyle bir sözüm yok. Ben böyle bir söz vermedim. Kimse kalkıp da ne televizyon, ne yazılı medya, ne basın bunu söyleyemez, bunu ispat edemez. Yok böyle bir şey. Ve bunun iki yolunu ben ortaya koydum. Dedim ki, bir: toplumsal mutabakat. İki: kurumsal mutabakat. 'Türkiye'de bu konuda toplumsal mutabakat var, kurumsal mutabakat yok' dedim. Bunun sağlanması gerekir. Ben bu olaya bir defa özgürlükler açısından bakıyorum. Özgürlükler açısından bakarak da diğer siyasi liderlerin yaptığı gibi işin istismarını yapmıyorum. Zaten ailemde, çocuklarımda bu işi biz yaşıyoruz. Bu iş konuşulmaz, yaşanır. Mağduriyetini de yaşadık. Bunu konuşanlar, gelsinler bu konsensüsü parlamentoda yapsınlar. Şimdi Bahçeli çıkıyor konuşuyor. Sayın Bahçeli'nin parlamentoda olduğu dönemde kendi milletvekili arkadaşlarının uyguladığı tavrı bilmiyor mu? Kendi milletvekili arkadaşının parlamentoda nasıl girip çıkması hususundaki tavrını bilmiyor mu? Biliyor. Ama şimdi işin istismarını yapıyor. Sayın Baykal'ın teşkilatı şu anda başörtüsü dağıtıyor, gazetelerde gördük bugün. Türban dağıtıyorlar. Kendisi işte ben Bosna'ya gittim, Bosna'da işte şöyle başörtüsü dağıttım, bunları konuşuyor. Acaba oradan bir şey alabilir miyiz? Bir ara otobüslerle, Meclis gurup toplantılarına başörtülü hanımları getirdiler, mesaj verebilir miyiz, diye. Ters tepince bakıyorsunuz, esip gürlüyorlar. Ondan sonra tekrar toparlama çalışmasına giriyorlar. Yani akşam başka, sabah başka. Bunların ipi ile kuyuya inilmez. Durum bu." "GÖNLÜMDEN GEÇEN" Dürüst, ilkeli davranılmadığını iddia eden Başbakan Erdoğan, "Bir konuda, açık, net ilkeni koy ortaya. Biz özgürlük açısından bakıyoruz" dedi. Kendi gönlünden geçeni de ifade eden Başbakan Erdoğan, " Başı açığı, başı örtülüsü hepsi rahatlıkla üniversitesine gidebilsin. Arzumuz budur. Ama toplumsal mutabakat var, kurumsal mutabakat yok" diye konuştu. Meslek liselerine uygulanan katsayı konusunu da "ciddi bir yanlışlık" olarak değerlendiren Başbakan Erdoğan, zaman içinde bunların kurumsal mutabakatla aşılacağına inandığını dile getirdi. Erdoğan, bu konuda toplumsal mutabakatın kesinlikle var olduğuna işaret ederek, "Gidelim referanduma halkın bu konuda ne dediğini görelim. Şu anda gittiğim mitinglerde vatandaşımın başı örtülüsü de, baş açığı da oradadır. Türkiye, bu. Böyle olmalı. Birbirini dışlayan değil, kucaklayan. Bunu başarmamız lazım" diye konuştu. YAKLAŞIK 3 SAAT SÜRDÜ Erdoğan, 3 saate yakın süren ve gece geç saatlerde biten programın sonunda, sandık başına gitme çağrısında bulundu. Erdoğan, sözlerini şöyle tamamladı: "Şu ana kadar belki kendilerinin verdikleri bir karar olabilir, bu kararı tekrar gözden geçirerek, Türkiye'nin geleceğine oy verdiklerini düşünerek, geçmişte bu insanlar ne yaptı ki gelecekte ne yapacaklar, tüm bu yolsuzluklar hangi iktidarların döneminde oldu, bu suiistimaller hangi iktidarların döneminde oldu, bu dönemde yolsuzlukların somut bir örneği var mı, yoksulluğun somut örneği var mı, yasaklarda acaba onların dönemine göre bu dönemde daha mı iyiyiz, daha mı kötüyüz? Bu kıyaslamayı yaparak ben vatandaşlarımızın oyunu Türkiye'nin geleceğine vermelerini istiyorum. Biz, dün neredeydik, bugün neredeyiz? Rakamlarla konuşuyoruz. Sağlıkta, eğitimde, sosyal alanlarda attığımız adımlar ortada. Mukayeseni yap. Bir eksilme varsa verme, yoksa ben oyuna talibim. Mutlaka vaktini ayır, sandık başına git, senin oyun önemli, değerli. İhmal etmeyin 22 Temmuz'u."

http://www.haber7.com/siyaset/haber/255998-erdogandan-erbakana-tepki-geldi

3 CÜ MEŞRUTİYETTE SARAY ENTRİKALARI

    3 CÜ  MEŞRUTİYETTE  SARAY  ENTRİKALARI

Güneş Ayas
26.08.2002


Üçüncü Meşrutiyet’in Saray Entrikaları


Seçim değil,darbe dönemindeyiz,

Geçtiğimiz hafta siyasi pazarlık trafiği en yoğun günlerini yaşadı. Derviş’in YTP ile CHP arasındaki turları, DTP’nin Demirel aracılığıyla ikna edildiği YTP ittifakı, DYP ile ANAP’ı barıştırma amaçlı ‘Rodos ittifakı’ bu trafiğin önemli durakları oldular.
Siyasi pazarlıkların bu derece yoğunlaşması çoğu insana göre yaklaşan seçim için girişilen hazırlıkları ifade ediyor. Aydın Doğan’ın gazeteleri ‘seçim havası’nı yansıtmak için ellerinden geleni yapıyor. Her şey bizi bir seçim döneminde olduğumuza inandırmak için düzenlenmekte.
Yapay bir seçim havası yaratılma çabalarının ardında iki amaç bulunuyor. Birincisi, Üçüncü Meşrutiyet’in bir darbeyle ilan edildiğini gözden kaçırmak ve böylece olağanüstü bir döneme girildiğinin üzerini örtmek. İkincisi, darbeyi ve Üçüncü Meşrutiyet sürecini ilerletmek için girişilen entrikaların anlaşılmasını önlemek. Seçim hazırlığı etiketi altında normalleştirilen entrikaların ne anlama geldiğini kavramak için bir seçim döneminde olduğumuz yanılsamasını ortadan kaldırmak gerekiyor.
Gerçekten de yaşanan süreç bir seçim öncesine değil, bir darbe sonrasına denk düşüyor. Hem de Üçüncü Meşrutiyet’i ilan etmeyi başarmış, muzaffer ama yarım kalmış bir darbe sonrasına. Seçim, Türkiye’nin gündemine TÜSİAD ve Aydın Doğan’ın yönettiği bu darbe ile birlikte gelmişti. Ama bu, darbecilerin ne geçmişte ne de şimdi bir seçim istediği anlamına gelmiyor.
Darbenin hedefi seçim değil, MHP’siz ve Ecevit’siz bir hükümetin kurulmasıydı. Bu amaçla Ecevit’in çekilmesi sağlanacak; Derviş, Özkan ve Cem piyon olarak kullanılıp DSP ele geçirilecekti. Ardından da DYP, ANAP ve DSP’nin de bulunduğu bir AB’ci hükümet kurulacaktı.
Seçim, bu darbe sürecine karşı MHP’nin restiydi. MHP’nin restinin darbeyi önleyemediği 3 Ağustos’ta tüm çıplaklığıyla ortaya çıktı. Darbenin ilk adımı başarıya ulaştı, AB yasaları kabul ettirilerek Üçüncü Meşrutiyet ilan edildi. İşin garip yanı Meşrutiyet, saray darbesinin devirmek istediği hükümetin yönetimi altında ilan edildi. Birincisi, ‘hürriyet düşmanı’ Abdülhamit’e ilan ettirilen Meşrutiyet’in üçüncüsü ‘millici’ Ecevit’e ve Bahçeli’ye ilan ettirildi. Darbe, programını düşmanına uygulatacak kadar güçlüydü. Dolayısıyla MHP’nin seçim resti etkisiz kaldı. Şimdi ise darbeciler darbeyi tamamlayarak iktidarı almaya çalışıyorlar. Seçimle alacak halk desteği de olmadığından yeni entrikalar devreye giriyor.


Seçim hazırlığı değil, saray entrikaları

Darbecilerin hiçbir halk desteğine sahip olmaması hiç de şaşırtıcı değil. Kendinden önceki iki Meşrutiyet gibi Üçüncü Meşrutiyet’in de temel özelliği, halkın bütünüyle safdışı edilmesi ve sürecin darbelerle ilerletilmesi. Darbeyle ilan edilen Üçüncü Meşrutiyet’in seçimlerle süreceğini beklemek de bu yüzden boş bir hayal.
Meşrutiyet döneminde seçim hazırlığı değil, ancak saray entrikaları olur. Seçim ise ancak bu entrikaların birbiriyle hesaplaştığı bir zemindir. MHP’nin seçim resti bu hesaplaşmanın ipuçlarını ortaya serdi ama darbecilerin seçime hiç de hazırlıklı olmadıkları görülüyor.
Darbecilerin baş oyuncusu ve Üçüncü Meşrutiyet’in en güvenilir sadrazamı Mesut Yılmaz barajın altında, İsmail Cem ve Mehmet Ali Bayar da öyle. Bunları ittifaklarla kurtarmaya yönelik çabalar da bir türlü başarı kazanamıyor. Bu durumda Aydın Doğan’ın ‘C Planı’ devreye giriyor.
Gazetelerinde bol bol Türkiye’nin ‘seçim havasını soluduğumuz’ Aydın Doğan’ın planı, seçimi erteletmek üzerine kurulmuş durumda. Rodos Adası’nda Özer Çiller’le yapılan görüşme de, muhtemelen, bir seçim ittifakından çok seçimi erteletme amacıyla gerçekleşen bir görüşmeydi. Bodrum’da buluşan iki yakın dost (Aydın Doğan ve Mesut Yılmaz) kararı aldılar. Daha sonra da Rodos’ta Özer Çiller ve İsmail Cem ile pazarlıklarda planı görüştüler.

Darbeyle kurulamayan MHP’siz hükümet bu sefer başka yollarla kurulmaya çalışılıyor. MHP’nin seçim resti de bu adımla karşılanmış oluyor. ANAP ‘önce AB yasaları sonra seçim’ formülüyle bir süredir seçim istemediğini duyurmuştu. TÜSİAD ve TOBB gibi patron örgütleri seçim istemediklerini açık bir dille ortaya koydular. Hatta patronlara göre seçim o kadar anlamsız ki, seçimden sonra bir seçim daha yapmak gerekecek. DSP ve SP’nin seçim istemediği de biliniyor. YTP ise geçtiğimiz günlerde Meclis Grup Başkanvekilleri Oğuz Aygün’ün ağzından ‘seçime hayır’ dediğini duyurdu. Bu partilere, bir sonraki seçimlerde aday gösterilmeyen küskün milletvekilleri de katıldığında seçimin ertelenmesi imkan dahiline girmiş oluyor.
Bu noktada DYP’nin ikna edilmesi önem kazanıyor. Bu ikna süreci ise iki aşamalı. Birincisi; DYP’nin seçimi ertelemek ve kurulacak yeni ANAP’lı YTP’li hükümete katılmak üzere ikna edilmesi. İkincisi ise, ANAP’ı baraj altından kurtaracak bir seçim ittifakının kapısını aralaması.

Aydın Doğan’ın seçim hazırlığı kılığındaki bütün çabaları aslında saray darbeleri ve siyasi entrikalar yoluyla Türkiye siyasetinin ele geçirilmesi üzerine kurulu. Bir saray darbesiyle ilan edilen Meşrutiyet halkın tümüyle devre dışı bırakıldığı yeni entrikalarla ilerliyor.
Meşrutiyet: emperyalistlerin ülkeye çullandığı bir kargaşa dönemi
Üçüncü Meşrutiyet’in perde arkasındaki yerli komutanlar TÜSİAD ve Aydın Doğan. Türkiye’de siyaset bu iki aktörün kararları tarafından belirleniyor. Bununla beraber bu iki komutan da dış merkezlerin ülkedeki bir uzantısı niteliğinde. Üçüncü Meşrutiyet bu anlamda siyasetin de yabancı elçiliklerin eline teslim edilmesi anlamına geliyor.
Darbelerle ilerlemesi siyasetin halktan bütünüyle koparılıp emperyalistlere bağlanmasından kaynaklanıyor. Meşrutiyet bir otorite boşluğu yaratıyor ve bu boşluk Batılı elçilikler tarafından dolduruluyor. İlk iki Meşrutiyet’in sürekli değişen sadrazamları gibi bir gidip bir gelen siyasetçiler de Batı devletlerinin ülkeye tüm güçleriyle çullanmalarının bir göstergesi.
Türkiye’nin bir seçim döneminde bulunduğunu söyleyenlere neyin seçiminin yapıldığını sormak lazım. Seçim sandıklarda değil, Türkiye’nin kilometrelerce uzağındaki Batı başkentlerinde yapılıyor.

Meşrutiyet’in sonucunun parçalanma olduğunu hatırlayalım. Seçim Türkiye’yi kimin parçalayacağı veya başka bir deyişle Türkiye’nin kimin planı uyarınca parçalanacağını seçmek anlamına geliyor.

Türkiye ya Amerikancıların planı çerçevesinde Kuzey Irak üzerinden parçalanacak ya AB’cilerin planı uyarınca Güneydoğu üzerinden parçalanacak. Ya da iki süreç beraber işleyecek. Seçim yarışının ardına gizlenen kavga işte tam da Türkiye’yi hangi emperyalistin yöneteceği üzerinde düğümlenmiş durumda. Seçim yarışı içindeki, medyadaki ve sermaye kesimlerindeki her kavga, Türk siyasetine yön veren her aktör emperyalistlerin Türkiye’yi paylaşma planları üzerindeki kapışmasının bir yansıması.
Emperyalistlerin Türkiye için öngördükleri son aynı olduğundan seçim Türkiye’nin kaderi açısından bir şey değiştirmiyor. Ama seçime taraf olanlar açısından çok şey ifade ediyor. Seçim iki kutup arasındaki kapışmanın zemini haline gelmiş durumda.

AB’ciler şu anda inisiyatifi ellerinde bulundurdukları için elbette ki seçim istemeyecekler. Konumlarının sarsılması durumunda başlarına ne geleceğini çok iyi tahmin ettikleri için entrikalar yoluyla Türkiye’nin kontrolünü bütünüyle ellerine almak istiyorlar.

Üçüncü Meşrutiyet’in komutanları: Aydın Doğan ve TÜSİAD Sadrazam: Mesut Yılmaz

Türkiye’de hakim konumda olan emperyalist güç AB. Türkiye ticaretinin büyük kısmı AB ülkeleriyle yapılıyor. Dış ticarette kambiyo rejiminin dolardan euroya çevrilmesi de bu tezi doğruluyor. Türk sermayesi büyük oranda Avrupa sermayesine bağımlı. Türkiye’nin en büyük patron örgütü TÜSİAD, Avrupa sermayesinin ülke içindeki acentası konumunda.
3 Ağustos’ta bölünme yasalarının çıkarak Meşrutiyet’in ilan edilmesi Avrupa’nın parçalama senaryosunun yürürlüğe girdiğini gösteriyor. Avrupa’nın Türkiye’de üstünlüğü son 20 yılın ürünü ve bu üstünlüğün sağlanmasında iki aktör öne çıkıyor: Mesut Yılmaz ve Aydın Doğan.
Yılmaz’ın da Doğan’ın da bükülmez bileği dış bağlantılarının sağlam olmasından kaynaklanıyor. Koç’un distrübütörlüğünden dördüncü büyük holdingliğe yükselen Doğan ile 20 yıldır iktidardan uzaklaşmayan Yılmaz bu bağlantılarla ayakta duruyor.
Yılmaz’ın gücünü küçümsememek gerek. ABD’nin tam destek verdiği Özal bile Yılmaz’ı ANAP’tan atamamıştı. Özal’ın adamı Yıldırım Akbulut, Yılmaz’ın gücüne karşı koyamayarak partiyi terketmişti. Yolsuzluk soruşturmalarının ucu Yılmaz’a dokununca Tantan ‘Cumhuriyet tarihinin en başarılı İçişleri Bakanı’ ilan edilmişken bir anda harcanmıştı. Yılmaz’ın orduya karşı cürretinin kaynağını da ancak dış bağlantıları ile beraber anlayabiliriz.
Doğan ise en büyük medya patronu olmanın çok ötesine geçmiş durumda. Enerjiden bankacılığa, iletişimden turizme ekonominin kilit sektörlerini eline geçiren büyük bir tekel. Yılmaz ve Doğan’ı Avrupa’ya bağlayan bağlar aynı zamanda bu ikiliyi de birbirine bağlıyor. Yılmaz ile Doğan arasında o denli samimi bir ilişki var ki, Doğan dönemin Başbakanı Yılmaz’ın karşısına pijamayla çıkabiliyor. Enerji ihaleleri Yılmaz döneminde Doğan’a veriliyor. Doğan’ın gazeteleri de doğal olarak Yılmaz’ın yayın organı haline dönüşüyor. Türkiye’de AB’ci kanat bu ikili tarafından yönetiliyor. Türk siyasetinin bütünüyle elçiliklerinin denetimine girdiği bu yeni Meşrutiyet’te Avrupa’nın Türkiye’deki en güvenilir iki dostu Yılmaz ve Doğan.

Büyük İttifak: Yılmaz’ı kurtarma formülü

Aydın Doğan 57. hükümette Mesut Yılmaz eliyle temsil edildi. Mesut Yılmaz hükümet içinde darbecilerin Truva atı olarak darbeciler hükümete saldırırken bile darbecilerin yanında yer almaktan çekinmedi. Herkes Yılmaz’ın çevirdiği dolapların farkında olmasına karşın kimse ona dokunmaya cesaret edemedi. İş artık bir darbe tezgahlamaya döküldüğünde Bahçeli isyan etti ve koalisyon ortağının ‘entrikalar içinde rol aldığını’ açıkladı.
Yılmaz koalisyon içinde darbeyi örgütleyen esas güç olmasına karşın beklenmeyen gelişmeler nedeniyle Cem, darbenin lideriymişçesine öne çıktı ve Yılmaz’ın rolü unutturuldu. Esas amaç ANAP’ın merkezinde bulunduğu AB’ci bir hükümetti. Bu hükümet 2004’e kadar sürecek, hem AB yasaları kolayca geçirilmiş olacak hem de baraj altındaki Mesut Yılmaz kurtarılmış olacaktı. Ama olmadı. İkinci senaryo uygulandı.
Cem’in önderliğindeki Yeni Türkiye, DSP’yi ele geçirme operasyonundaki başarısızlığın bir ürünüydü ve ANAP’a rakip olarak kurulmamıştı. Tersine kuruluşundan itibaren ortaya atılan geniş ittifak çağrıları ANAP’ı kurtarma planının parçasıydı. Amaçlanan geniş bir AB ittifakıydı ve halen de bu amaç devam ediyor. 3 Ağustos bu büyük AB ittifakının ilk denemesiydi. Derviş’in ‘sosyal liberal sentezi’, Cem’in ‘çağdaş çoğunluk’u, İstemihan Talay’ın ‘biz sol parti değiliz’ açıklaması ve Doğan Grubu gazetelerinin ‘Uygarlık İttifakı’ manşetleri bu ‘geniş cepheci’ ANAP’ı kurtarma planının bir parçası olarak selamlandı.
Cem’in partisi darbeyi başarıya ulaştırmak ve Meşrutiyet’i ilan etmek için ilk önce şişirildi. Sonra ise kasıtlı olarak gözden düşürüldü ve esas görevi hatırlatıldı. Cem’in partisinin görevi Yılmaz’ı kurtarmaktı. Cem’in partisi “Yılmaz’ı Kurtarma Partisi”ne dönüştürüldü. Cem, sol söylemini terketmeli, solu birleştirmek yerine ‘demokrasi’ güçlerini birleştirmeliydi. ANAP ancak böyle bir programla kurtarılabilirdi. ANAP’ı kurtaracak ittifak YTP, DTP ve ANAP arasında kurulacak, Derviş’in de bu hükümet içinde yer almasıyla birlikte ekonomik program da sağlama alınmış olacaktı. Cem tüm bu süreçte Doğan’ın Yılmaz’ı kurtarma planlarında rol aldı.
Cem’in şimdiki durumuna bakarak basit bir piyon olduğunu öne sürmek doğru olmaz. Sonuçta Meşrutiyet sürecinde bütün siyasi aktörler Batının piyonudur ama bazıları dış bağlantılarının niteliğiyle diğerlerinden ayrılır ve öne çıkar. 

Örneğin Mesut Yılmaz böyle birisidir.

Cem’in dış bağlantıları da gitgide açığa çıkıyor. Schröder’in Baykal’a randevu vermeyip Cem’e vermesi ve 15 AB dışişleri bakanının eski meslektaşlarını destekleyecekleri yönündeki haberler bu bağlantıları ortaya koyuyor. Ülke içinde de sermayenin Sabancı’nın ağzından Cem’i destekleyeceğini söylemesi önemli bir olgu. TÜSİAD ve AB dışişlerinin birlikte Cem’i desteklemesi gözardı edilecek bir durum değil. Bu durumda Cem ya şu an gözüktüğü gibi Meşrutiyet’in sadrazam adayı olarak parlatılıp kullanılacak ve sonradan çöpe atılacaktır ya da gerçekten sadrazamlığa getirilecektir. Meşrutiyet’in darbelerle ilerlediği gibi tek bir sadrazam eliyle işlemediği de gözden kaçırılmamalıdır.
Cem’in şu an çok güçsüz olduğu gerçektir. Ama halk nezdinde hangi Meşrutiyet aktörünün gücü vardır ki. Üçüncü Meşrutiyet’in aktörleri güçlerini halktan değil, bağlı bulundukları emperyalist kuvvetten alırlar.
Bu yüzden Türkiye’de en Avrupacı olanlar halk arasında en zayıf olanlardır. Halk, arkasındaki güce ve medyanın kampanyalarına karşın AB’cilere güvenmez. Bugün Türkiye siyasetindeki en Avrupacı iki siyasetçi Yılmaz ve Cem’in seçim çalışmalarına Türkiye’de değil de Avrupa’da başlamaları bundandır. Cem seçim kampanyasına Berlin’de başlarken, Yılmaz ise Kopenhag’da başlamayı tercih etti. Cem’in moral bozucu Kayseri macerasından sonra böyle yapması doğal karşılanabilir. Ama seçim kampanyasında alışıldığı gibi il il Türkiye’yi gezmek yerine ülke ülke Avrupa’yı gezen ilk lider İsmail Cem olacak ve bu her iki Meşrutiyet’te bile rastlanamayan siyasetçi tipi Üçüncü Meşrutiyet’in Türk siyasi hayatına önemli bir katkısıdır.

Derviş Oyunu niye Bozdu?

Derviş, Yılmaz’ı kurtarmak için kurulacak ‘Büyük İttifak’ın mimarı olarak öne çıktı. Medya da Derviş’e bu rolü uygun görmüş gibiydi. Derviş Türkiye’de siyasetin ve sermayenin üstünde anlaştığı tek isim ve bu niteliğiyle de bir joker olarak oradan oraya sürüldü.
Bunun ilk nedeni Derviş programının birbiriyle mücadele eden tüm partilerin uygulama taahhüdü verdiği bir program olması. Tüm partiler IMF’ci oldukları için IMF’nin has adamı Derviş, ekonomi programının değişmez uygulayıcısı. Ama dikkat edilirse Derviş’e verilen rol de bununla sınırlı. IMF’nin ve ABD’nin sağladığı gücün de yardımıyla ittifakların harcı olması uygun görülen Derviş’e verilen yönetsel görev tüm senaryolarda ekonomiyle sınırlı.
Doğan Grubu’nun Ertuğrul Özkök’ün ağzından 24 saat içinde Derviş’e sırt çevirmesi Derviş’in hiç de bu siyasi senaryoların değişmez adamı sayılamayacağını gösteriyor. YTP’den ve dolayısıyla ‘büyük ittifak’ projesinden vazgeçip CHP’ye katılmasıyla birlikte medyanın %70’inin olumsuz bir tavır aldığı Derviş’in tek avantajı ve aynı zamanda dezavantajı ABD’nin adamı olması. ABD’nin adamı olması bir avantaj, çünkü ekonomi IMF’ye bağlı, IMF ise ABD’ye. Türkiye’yi yönetecek işbirlikçi iktidarların ekonomik geleceği ise oradan gelecek paraya bağlı. Derviş’in kilit rolü bu dış bağlantıdan kaynaklanıyor.
Ama aynı zamanda bu dış bağlantı AB’ci cephenin Derviş’e, Derviş’in ise AB’cilere güven duymamasına yol açıyor. Murat Yetkin bu durumu Derin Kulis’in (kastedilen herhalde Aydın Doğan ve TÜSİAD’dır) dış bağlantılarının şüpheli olmasından dolayı Derviş’e güvenememesi olarak yorumluyordu ve haksız da sayılmaz. Derviş de muhtemelen aynı güvensizliği onlara karşı duyuyor, çünkü ABD’nin adamı. Cem’i sağla işbirliği yapmakla suçlayıp terketmesi ve Baykal’a katılması da ABD’nin bir adımı olarak görülmeli. Sağla işbirliği suçlamasından Arı Hareketi ve Bayar’ın kastedilmesi düşünülemez çünkü bunlar zaten Derviş’in başından beri desteklediği ittifaklar. Kastettiği herhalde AB’cilerin esas adamı Mesut Yılmaz’la kurulacak bir ittifak ve bu ittifakın tüm tartışmanın merkezinde yer alması da doğal.

DTP’nin Rolü ve Demirel’in devreye sokulması

Demirel’in Derviş’le ilgili “Türkiye’ye görünür bir faydası olmadı” açıklamaları Türkiye’deki yerleşik siyaset geleneğinin tavrını yansıtması açısından önemli. Derviş ABD’den gelmiş bir IMF görevlisi olarak ne medyaya ne de yerli siyasetçilere güven verebiliyor. AB’ci cephe ile Derviş siyasal paylaşım sözkonusu olduğunda karşı karşıya gelebiliyor. Demirel’in bile Aydın Doğan’ın AB’ci senaryolarında roller üstlenebilmesi Türkiye’de siyasetin daha çok AB’nin yönlendirdiği bir kurum haline gelmeye başladığını gösteriyor.
DTP-YTP yakınlaşmasının mimarının Demirel olduğu ortada. DTP’nin ne bir halk desteği var ne de dış bağlantıları diğer rakipleri kadar kuvvetli. Ama Bayar’ın önemli bir görevi yerine getirmek üzere Türkiye’ye, DTP’nin başına getirildiği anlaşılıyor. Bu görev, DYP’yi AB’ci ittifaka çekme ve Yılmaz’ı kurtarma görevi. Bayar’ın da tamamen Doğan Grubu tarafından parlatıldığını düşündüğümüzde Yılmaz’ın Doğan için ne kadar önemli olduğu bir kez daha ortaya çıkıyor. Yılmaz’ı dolaylı yoldan barajın altından kurtarmak için ABD’den bile adam getirtebiliyorlar. ABD’den getirilen bu adam Demirel tarafından himaye ediliyor, AB ittifakının baş aktörlerinden biri haline getiriliyor ve belki de hükümete sokulması düşünülüyor. Ama her nasılsa Bayar’ın kim olduğunu kimse bilmiyor! Partisinin oy oranı %1’i bile bulmuyor!!
Aydın Doğan uzunca bir süredir DTP üzerinden DYP’yi teslim almak ve ANAP’la ittifaka razı etmek için uğraştı. Ama bu entrikanın da sonu hüsran oldu. Doğan’ın oyunu Derviş’in yeni oluşumu terk etmesi ve Çiller’in ittifakı reddetmesi ile yine bozulmuş oldu. Ama oyun bitmiş değil, Aydın Doğan amacına ulaşmak için bütün kombinasyonları deniyor. Siyasi partilerin geleceğini geçmişini düşünmeden hepsini entrikalarında kobay olarak kullanıyor. Tüm siyasi partiler Aydın Doğan’ın darbe tezgahından bir bir geçiyor ve geçmeye devam edecek. Bir çuval inciri berbat etmek istemiyorsa Aydın Doğan her şeyi denemek zorunda.

ABD’de Yetişen Çiller’le Aydın Doğan’ın alıp veremediği

Aydın Doğan’ın planı bu sefer de Çiller tarafından bozuluyor. Bu, Çiller’in Aydın Doğan’ın oyununu ilk bozuşu değil. Ne 8 sene önce Aydın Doğan’ın Çiller’in ABD vatandaşlığıyla ilgili yürüttüğü kampanya kişisel gerekçelerle açıklanabilir ne de şimdi Çiller’in ısrarla ittifak planını reddetmesi O’nun liderlik hırsıyla. Sorun çok daha derindedir. Derviş gibi Çiller de ABD’de yetişmiştir ve ABD’nin adamıdır. Mesut Yılmaz ve Aydın Doğan ise AB’ye bağlı bir siyaset geleneğini temsil ederler. Mesut Yılmaz’la Tansu Çiller’in aynı şeyleri savundukları halde niye bir türlü birleşemediğini ‘safça’ merak eden köşe yazarları elbette ki durumun farkında. Ama buna karşın Aydın Doğan’ın Yılmaz’ı kurtarma planının propagandasını yapıyorlar.
Yılmaz ile Çiller arasındaki ayrım hangi parçalama planının piyonu olunacağı ile ilgili. Yılmaz AB’cilerin önderi olarak Türkiye’yi Güneydoğu’dan bölmeye çalışan AB planının bir piyonu olarak görev üstleniyor. Kürtçe eğitimi ve idamın kaldırılmasını bu kadar militanca savunması bunun için. ABD planına ise sıcak bakmıyor. Irak’a müdahaleye karşı çıkanlar arasında TÜSİAD, TOBB ve Mesut Yılmaz’ın da bulunması elbette onların emperyalist müdahale karşıtı olmasından ileri gelmiyor. AB’ci cephe ve sermayenin çok büyük bir kısmı komprador faaliyetlerini bugün AB planları üzerinden yürütüyor. Yılmaz’ın kendisine yönelen her yolsuzluk operasyonunun ardından ABD karşıtı açıklamalar yapması boşuna değil.

Çiller ise tersine Irak operasyonu başladığında komutan olmak istiyor.
Özal’ın bir koyup üç alma geleneğini sahipleniyor. Kürtçe eğitime ve idamın kaldırılmasına hep mesafeli durdu. Bunun da vatanseverlikle bir ilgisi yok. PKK’nın arkasında bugün ABD değil AB duruyor, bu yüzden de Türk siyasetindeki roller buna bağlı olarak dağılıyor. Türk siyaseti Üçüncü Meşrutiyet döneminde öylesine kompradorlaştı ki göreceli bir bağımsızlığa bile sahip değil. Çiller ve Yılmaz bağlı bulundukları emperyalistlerin çeliştiği ölçüde çelişir, uzlaştığı ölçüde uzlaşabilirler. AB’nin askeri gücünün zayıflığından dolayı izlediği uzlaşmacı politika bizi yanıltmasın. Emperyalistler arası çelişki esas, uzlaşma ikincildir. Bu yüzden uzun vadede AB’ciler ile Amerikancılar bir kapışmaya girişeceklerdir. Bu yüzden de Aydın Doğan boşa kürek çekmektedir.
Ya tüm entrikalar başarısız olursa Aydın Doğan’ın başına neler gelecek?
AB yasaları çıkar çıkmaz AB İttifakı’nın dağılmasının ve Doğan’ın kara kara düşünmeye başlamasının nedeni de budur işte. Üçüncü Meşrutiyet bir kargaşa dönemidir ve seçim borusunun çalınması bütün emperyalist güçleri ve piyonlarını açığa çıkartmıştır. Çünkü seçim kimin yöneteceğinin belirleneceği yerdir. Seçim halk için yapılmaz. Seçimli veya seçimsiz Türkiye’nin geleceği aynı emperyalist planlarla karartılacaktır. Bu yüzden seçimin halk açısından hiçbir önemi yoktur. Ama bir Aydın Doğan için, bir Mesut Yılmaz için son derece önemlidir.

Mesut Yılmaz’ın barajın altında kalması sonrası oluşacak Türkiye’de Yılmaz’lı 20 yılın hesabı sorulacaktır. Yılmaz’ın 20 yıllık iktidar hayatı yolsuzluklarla ve emperyalistlerle kurulan kirli ilişkilerle doludur. Sorulacak hesap sadece Yılmaz’dan değil onun iktidarından beslenen tüm güçlerden sorulacaktır. Bu hesaba ANAP’ın kadrolarının ve ANAP’ın atadığı bürokratların çok büyük bir kısmı dahildir, ANAP iktidarlarında ihale alan sermayedarlar dahildir, banka hortumlayanlar dahildir, TÜSİAD Başkanı Tuncay Özilhan ve nihayet Aydın Doğan da dahildir. Örümcek Ağı operasyonunun ilerlemesi bugün ancak ANAP’ın iktidardaki gücü ile engellenebiliyor. Örümcek Ağı dosyasında sadece Turgut Yılmaz ve ANAP’lılar değil, TÜSİAD Başkanı Tuncay Özilhan da var. Enerji ihalelerinin arkasından Yılmaz-Doğan ittifakı çıkıyor, usülsüz krediler ve VakıfBank’taki yolsuzlukların arkasından yine Doğan. ANAP’ın gücü Tantan’ı azledebiliyor, Savcı Şalk’ı susturabiliyor. Ama Meclis dışında kalmış bir ANAP’ın kendini ve beslediklerini koruyacak hiçbir gücü kalmayacağı da ortada.

ANAP’ın alternatiflerine baktığımızda Yılmaz, Doğan ve TÜSİAD için durumun ne kadar ciddi olduğu daha da net bir şekilde ortaya çıkıyor. Derviş’in CHP’ye katıldıktan sonra Doğan’ın gazetecilerinin aldığı tavra bakarak onlar açısından Baykal’ın hiç de güvenilemeyecek biri olduğunu anlayabiliriz. Önemli olan Baykal’ın AB’yi veya TÜSİAD politikalarını ne kadar benimsediği değil; Doğan, Yılmaz ve TÜSİAD tarafından kurulan çeteye güven verip vermeyeceği. Tayyip için de aynı şey söz konusu. Tayyip, Doğan’ın her dediğini yapabilir ama 20 yılın hesabını sormayacağını kim garanti edebilir? DYP ise işin en ironik kısmını oluşturuyor. Doğan’ın ANAP’la birleştirmeye çalıştığı DYP’ye katılan yeni bir isim Yılmaz’ı çıldırtacak cinsten: Savcı Şalk. Şalk neredeyse hayatını ANAP’ın yolsuzluk davalarına adamış bir isim. Şalk’ın DYP’ye katılması ANAP’a ve Doğan’a verilen açık bir mesaj. Bu mesajı aldıktan sonra ittifakı kur kurabilirsen.
AB ittifakı için siyasette durum bu kadar kritik. Ekonomide, sermaye kesimlerinde ve medya sektöründe de durum pek farklı değil. Doğan’ın bitirmeye çalıştığı iki önemli sermaye grubu Karamehmet ve Uzan bir türlü yıkılmıyor. Karamehmet üzerinde tedbir kararı kaldırıldı. Uzan ise Doğan’ın karşısına her zamankinden daha bilenmiş bir şekilde ve bu sefer partisini de kurarak çıkmış durumda. ANAP’ın baraj altında kalması ekonomide de Doğan’ın durumunu sarsacak olaylara gebe olacak.

ANAP’ın baraj altında kaldığı ve Meclis’e giremediği bir Türkiye’de Aydın Doğan’ı ellerinde kelepçeyle hapise tıkılırken görmek hiç de şaşırtıcı bir gelişme olmaz. Böyle bir Türkiye’de tüm eski defterlerin açılacağı, klasörlerin bir bir ortaya çıkacağı açıktır.

Demirel döneminin nasıl sona erdiğini hatırlayalım. 35 yıl Türk siyasetinin en tepesinde bulunmuş Demirel Güniz Sokak’taki evine döndükten sonra Türkiye’de olup bitenleri hatırladıkça; Yılmaz, Doğan ve TÜSİAD’ın uykuları nasıl kaçıyordur kimbilir. Demirel’in en yakın çevresinden başlayalım ve gözümüzün ucuna Yılmaz’ın en yakın çevresini getirelim. Demirel iktidardan ayrılır ayrılmaz; kardeşi Yahya Demirel, yeğeni Murat Demirel ve yakın çevresinden Cavit Çağlar ile Dinç Bilgin kelepçelenerek hapse tıkıldılar. Bir dönemin hesabı bu kadar basitçe soruldu. Ama bu sefer durum daha ciddi. Türkiye’de tüm siyasetler, sermaye grupları, emperyalist devletler büyük bir kavga için kolları sıvamış durumda. Üçüncü Meşrutiyet’in anlamı da bu. Türkiye kısa bir zaman içinde parçalanacak ve parçalanmış Türkiye’yi birileri yönetecek. Aydın Doğan’ın böyle telaş içinde oraya buraya saldırması, Rodos’ta siyasi entrikaların peşine düşmesi sebepsiz değil.

Aydın Doğan durumun gayet iyi farkında. Bu Meşrutiyet oyunu içinde ya kazanacak ya yokolacak. Ama Türkiye için sonuç değişmiyor. Kim kazanırsa kazansın, kim yok olursa yok olsun... ( BUGÜN YIL 2015  AYDIN DOĞAN HALA  AYAKTA BAGIMSIZ BASIN DEDİKLERİ DIŞ DÜNYANIN MAŞALARI GİDEN TANSU ÇİLLER OLDU )  İŞTE  BU 3 LÜ  DSP & ANAVATAN & MHP KRİZİ  AKP  NİN  ÖNÜNÜ AÇMIŞTIR

Türkiye Meşrutiyet oyunu içinde kaldığı sürece sonu parçalanmadır, yok oluştur. Halkın içinde olmadığı bu oyun emperyalist uşaklarının kimisini güldürecek, kimisini ağlatacak. Onlarla beraber ağlamak ve gülmek zorunda değiliz. Halkı safdışı bırakıp vatanı satanlarla ortak bir yanımız olamaz. Çünkü onların vatanı ayrı bizimkisi ayrı. Üçüncü Meşrutiyet döneminde siyasetin anlamı vatanın parçalanması üzerinden yapılan pazarlık ve entrikalardır. Halkı aldatmaya yarayan ‘demokratik’ kılıfın altında böylesine satılık bir oyun dönmektedir. Seçimler de dahil olmak üzere bu oyunun hiçbir parçasına katılmamak bugün en devrimci görevdir.

http://www.turksolu.com.tr/11/ayas11.htm


..

Kafeste Son Tango

Kafeste son tango

5 Haziran 1999 / ERHAN BAŞYURT

PKK lideri Abdullah Öcalan'ın Suriye'den çıkarıldığı, İtalya ile sıcak günlerin yaşandığı dönemde, Arap dünyasının saygın gazetelerinden al—Hayat'da ilginç bir makale dikkat çekiyordu.
Gazetenin Suriye muhabiri İbrahim Hamidi tarafından kaleme alınan yazıda, Abdullah Öcalan'ın daha önce Suriye'nin iddialarının aksine Şam'da ikamet ettiğini ima etmek için 1 Eylül 1998 tarihinde tek taraflı ateşkes ilanı ile ilgili basın mensuplarıyla yaptığı toplantı anlatılıyordu. Hamidi, toplantıdan bir de ilginç anekdot sunuyordu okurlarına: Öcalan'a, kendi geleceği ile Fransa'da yargılanmakta olan meşhur terörist Çakal Carlos arasında bir benzerlik kurup kurmadığını soruyor Hamidi. Öcalan ilk önce bu soruyu anlamıyor, PKK ile Çakal Carlos arasında bir ilişki bulunmadığını belirtiyor. Hamidi soruyu tekrarlayınca, bu defa neyin kastedildiğini anlıyor ve kesinlik ifade eden bir üslûpla "Türk yargıçları bizi asla yargılayamayacaklar" cevabını veriyor.

Öcalan, 31 Mayıs'tan beri "Bizi asla yargılayamayacaklar" dediği Türk yargıçlarının önünde, üstelik yargılanma metodu da en çok, Çakal Carlos'un yargılanmasına oranla daha özgür olduğu için takdir topluyor. Üstelik Sudan tarafından Hartum'da Fransız güvenlik güçlerine teslim edilen ve uçakla Paris'e getirilen Carlos ile Kenya'da Türk yetkililerine teslim edilen ve uçakla Bandırma'ya getirilen Öcalan'ın yakalanma süreçleri de garip bir şekilde birbirine benziyor.

Öcalan ve sempatizanları yakalanmanın şokunu yaşarken, bizler de Öcalan'ın daha uçaktayken başlayan rahat ve net açıklamalarının şaşkınlığını yaşıyoruz. 15 yılda 30 bin insanın ölümüne sebep olan Öcalan'ın adeta dili çözülmüş, uçakta söylediklerinin benzerini kurşun geçirmez cam kafesin ardından da pek farksız sözlerle tekrarlıyor: Pişmanım... Özür dilerim... Hizmete hazırım...

Aslında Öcalan duruşmanın ikinci gününden itibaren, ilk tutuklandığı günlerde İmralı'da sivil DGM savcılarına yaptığı açıklamalardan pek de farklı açıklamalar yapmıyor. O zaman da örgütün kurucusunun kendisi olduğunu, dolayısıyla bütün eylemlerin sorumluluğunu üstlendiğini söylemişti, duruşma salonunda da bunu tekrarladı. O zaman da her eylemin sorumluluğunu üstlenirken, örgüte tam hakim olamadığını, bir çok eylemin bölge sorumlularının kendi inisiyatifi tarafından gerçekleştirildiğini, aslında kendisinin buna karşı çıktığını, ama engelleyemediğini iddia etmişti, şimdi de.

Öcalan, örgütün yurt dışı bağlantıları ile ilgili olarak da DGM savcılarına verdiği ifadeden pek farklı bir şey söylemedi, duruşmalarda. Suriye ve Yunanistan PKK'nın baş hamileri arasında yer alırken, İran ve Ermenistan'ın örgütle ilişkilerinin sanıldığı kadar ileri olmadığını, buna karşılık bir çok Avrupa ülkesinin pasif destek sağlamakta bu ülkelerin çok ilerisinde olduğunu bir kez daha ortaya koydu. Örgütün finans ve silah desteğinin nasıl sağlandığını da anlatan Öcalan, devletle aralarında kurulan temaslar hakkında da geniş bilgileri tekrarladı...

Bütün bunlara rağmen, Öcalan'ın duruşmada dile getirdiği ama basına tam yansımadığı için pek irdelenmeyen çok daha önemli bir şey vardı duruşmalarda: Öcalan'ın yazılı savunması. Öcalan, ilk gün duruşmasının öğleden sonraki kısmında vermek istediği siyasal mesajı, bu yazılı savunmada toplamış. Ağır psikolojik durumu sebebiyle hafıza değişikliğinin olduğunu ve bu nedenle ifadelerinde bazı kopukluklar bulunabileceğini söyleyen Öcalan'ın, yazılı savunması bu sebeple daha da önem kazanıyor. İrticalen yaptığı sözlü savunması ile karşılaştırıldığında da daha oturaklı olduğu görülüyor.

"İsyan dönemi bitmiştir"

"Varılan en önemli sonuç; artık tarihi olarak isyanlar dönemi sona ermiştir ve ermek zorundadır... Sorunların çözüm dili isyan veya devrim olamaz. Barış içinde anayasal evrim yolu geçerlidir" diyen Öcalan, "Demokratik bir toplumda yetişmiş ve büyümüş olsaydık, hiç böyle isyan olur muydu? Kendini bile yasaklanmış bulan, ağzından çıkan sözü ana dilinden suçluluk telaşı ile gizlemeye çalışan bir insandan her şey beklenir... Yaşadığım halk gerçekliği bu. Hatta bir alternatif olarak ezici bir kısmı Türkleşmişse bu halkın suçu olamaz. Kaldı ki bu yöntemin de çağdaş olmadığı, böyle zorla yürümeyeceği de ortaya çıkmıştır. O halde hatalar karşılıklı büyümüş..."

Öcalan, kendince başvurdukları yolun sebeplerini ve hata oluşunu bu şekilde ortaya koyduktan sonra, "İki halkın tarihini, siyasi, ekonomik durumunu anlayanlar, parçalanmanın olmayacağını bilirler. Etle—tırnak gibi iç—içe geçmişlerdir" yorumunda bulunuyor. Başlangıçta "Bağımsız Kürdistan" hayalinde olan Öcalan, bu görüşten çark etmesinde 1993 yılına kadar TSK'nın PKK'ya karşı yürüttüğü etkili mücadelenin de rol oynadığını ifade ediyor bir başka yerde. Israrla vurguladığı bölünmenin bir çözüm olmadığını ise, şu çarpıcı ifadelerle anlatıyor :

"Bağımsızlık aleyhimize"

"Bağımsızlık ve özgürlüğün hem birey için hem de halk için koşullar gereği, ancak Türkiye'nin bütünselliği ve Cumhuriyet'in demokratik yapılanması içinde gerçekleşebileceğini belirttim... Bilimsel ölçüler içinde bakıldığında dört taraftan kabul edilmeyecek komşularla çevrili, ağırlıklı olarak dağlık bir coğrafyada, ekonomik, sosyal, kültürel ve siyasi olarak çok bölünmüş, ağır feodal değer yargılarıyla ve daha bir alfabeye bile sahip olmayan, nüfusun daha büyük kısmı metropollerde çalışan Kürt toplumu için devlet iddiasında bulunmak bu nedenlerle gerçekçi olamaz. Kaldı ki gerek son iki yüzyıllık tarih tecrübesi ve en son PKK isyanı mevcut askeri güç dengesi altında da ayrılık yönünde sorunun daha da ağırlaşacağını ortaya koymuştur. Bu yöntemle taraflar zorlanır, büyük acı ve kayıp yaşarlar. Ama ne ayrılma gerçekleşebilir ne de sorun yok edilebilir. Hastalık daha da ağırlaşarak devam eder. Hastalığı ne hastayı yok ederek tedavi etmek mümkündür, ne de ana öğesi olduğu bütünden yani devletten ayrılmakla parça, tedavi şansına sahiptir."

Öcalan savunmasında "Bu bilince 1973'te sahip olmak isterdim. O zaman bu yöntem izlenmezdi" diyerek, "Tüm isyanlar içerisinde acımasızlıklar vardır, bastırmada da vardır. Ama, en büyük tesellimiz bunu gerçekten Cumhuriyetimizin sürekli ağrıyan bir hastalığı olmaktan çıkarmak, sağlıklı bir parçası ve barış gücü haline getirmektir. Halkımızın buna ekmek, su kadar ihtiyacı olduğuna inanıyorum. Cumhuriyete karşı borcu, demokratik birlik dışında ödeme yolu yoktur" sözlerine de yer veriyor. Öcalan, yazılı savunmasını bu şekilde yaptıktan sonra da, özürle başladığı sözlü savunmasında, sorunun çözümü için de kendince bir formül öneriyor. Başka bir deyişle, kendi canının kurtarılması karşılığında, terörü bitirmeyi masaya yatırıyor ve yıllardır uğrunda verdikleri mücadelenin hedeflerini minimize ederek, şöyle formüle ediyor: "Bana bir kanal açın, PKK'yı üç ayda dağdan indireyim."

"Devletin de duyarlılığının bu yönde olduğunu biliyorum. PKK'nın dağdan indirilmesini istiyorum ve bu amaçla çalışmak istiyorum" diyen Öcalan, bunu yapmanın şartı olarak da "PKK'nın devlete karşı olmamasını, yasal bir konuma girmesini istiyorum. Bir af yasası, bir izin gibi şeylerin düşünülmesini istiyorum" şeklinde konuşuyor. Bunu da kendince, "PKK'ya sesleniyorum. Sizi yanıltan ben, hiçbir baskı altında kalmadan söylüyorum. Bizi koruyacak olan demokratik devletin çatısıdır. Ben bunu gördüm. Bu döneklik yaptığım anlamını taşımaz. PKK'lılara diyorum ki, niye silahla savaşıyorsun, düşünce varken" sözleriyle yorumluyor. Başka bir deyişle Öcalan'ın PKK'yı dağdan indirmesinin ilk şartı, bir af yasasının —pişmanlık yasası gibi— çıkarılması ve PKK'nın legalite kazanması.

Dil de önemli değil

Öcalan'ın pazarlık masasına sürdüğü ikinci şart ise, "kültür ve dil özgürlüğünün sağlanması". Türkiye'de düşünce ve siyasal özgürlüğün mevcut olduğunu belirten Öcalan, "Olan bir şeyi niye isteyeyim. Sadece dil ve kültürel varlık problemdir. Türkiye'nin bütünlüğü önemlidir" diyor. Bir uzman, Öcalan'ın kültürel varlık ile tv, radyo gibi şeyleri kastettiğini, dilin eğitim dili olması gibi hususlardan rahatlıkla taviz verebileceğini belirtiyor. Kaldı ki Öcalan, üçüncü gün sorgulamasında Kürtçe'nin yasaklanmasının yanlışlığının görülüp, bu yasağın kaldırıldığının hatırlatılması üzerine, "Doğru. Mesele çözüm yoluna girmiştir. Bundan sonra isyan yanlıştır" diyerek bu tavrı ortaya koymuştur.

Öcalan'ın bu teklifleri, değerlendirilir ya da değerlendirilmez. Ancak yıllardır bölgeyi kan gölüne çeviren bir örgüt liderinin tespit ve önerileri olması ve Öcalan'ın bilgi ve beyin arkaplanını göstermesi açısından önemli. Konuşurken karizmatik olmasa da, aslında istediği şeyleri formüle edebilmiş, savunmasını bir nevi siyasi platforma çekebilmiş durumda. Peki, Öcalan gerçekten de örgüt üzerinde hakim mi? İstese tüm örgütü üç ayda dağdan indirebilir mi? Kaldı ki, Öcalan bizzat kendisi bir taraftan örgüt üzerinde halen hakim olduğunu söylerken, diğer taraftan örgütün tüm faaliyetlerine hakim olmadığını söylüyor.

PKK'yı yakından takip eden akademisyen Doç. Dr. Ümit Özdağ, Öcalan'ın halen örgütte tek lider olduğunu belirtiyor. Özdağ, Öcalan'dan sonra PKK'nın Başkanlık Konseyi'nin toplandığını, yeni bir lider çıkarmak yerine, Öcalan döneminde aktif olmayan konseyi hayata geçirdiklerini, ancak Öcalan'ın "esir lider" olarak konumunu koruduğu iddia ediyor. Özdağ, Öcalan'ın ilk tutuklandığı dönemlerde yaşanan şiddet eylemlerini, avukatları aracılığıyla durdurmayı başardığını da belirtiyor. Avrupa kanadının Öcalan'dan gelen "şiddeti durdurun" direktiflerini hemen uygulamaya soktuğunu, Konsey'in ise buna başlangıçta ayak dirediğini, ancak gelen direktifler sebebiyle onların da uyduğunu belirtiyor.

Özdağ, Öcalan'ın yokluğunda toplanan 6'ncı PKK Kongresi'nde eyalet sisteminden, yeniden 13 kişilik timlerden oluşan saha komutanlıkları sistemine dönüldüğünü, bunun da örgüt içerisinde karizmatik bir lider alternatifinin bulunmamasından kaynaklandığını söylüyor. Konsey'in Öcalan'ın direktifleri doğrultusunda, saldırı tipi eylemlerini durdurduğuna dikkat çeken Özdağ, halihazırda "aktif savunma" olarak adlandırılan yöntemle ancak sıcak temaslarda çatışmaya girildiğini kaydediyor.

Öcalan'ın yaptığı bu silah bırakma çağrılarını da içeren savunma hakkında Konsey'in avukatlar sayesinde önceden haberdar olduğu, ancak şiddetle karşı çıkmalarına rağmen bunu Öcalan'a kabul ettiremediklerini vurguluyor, Özdağ. Devletlerin uzun vadeli yüksek çıkarlarının dikkate alınması halinde, Öcalan'ın kendi canı karşılığında ortaya sürdüğü bu pazarlığın, terörün bitirilmesi için "Berzenci Hadisesi"nde olduğu gibi kullanılabileceğini belirtiyor.

Özdağ'ın bu tespitlerini, PKK Başkanlık Konseyi'nin 3 Haziran'da örgütün yayın organı Özgür Gündem'de çıkan açıklaması da destekliyor. Konsey açıklamasında şöyle diyor: "Genel Başkanımızın büyük bir özveriyi yaşayarak Türkiye Cumhuriyeti devletine sunduğu bu çözüm imkanı Türk ve Kürt halkları arasındaki barış ve kardeşliğin tek doğru yoludur ve tüm dünya halklarının çıkarına olan da budur. Tüm parti örgütümüz yüksek bir birlik ve örgütlülük içinde Genel Başkanımızın yürüttüğü bu tarihsel çabalara bağlıdır ve bütün gücüyle desteklemektedir."

Bu durumda, "Bana bir kanal açın bütün bunları başarayım, ancak bunları yapabilmem için hayatta olmam lazım" diyerek, idamı halinde akan kanın durmayıp, daha da artacağı tehdidinde bulunan Öcalan'ın ortaya attığı bu "can pazarlığı" daha çok tartışılacak gibi. Ancak, bazı uzmanlar böyle bir pazarlığın hayata geçirilebilmesi için, mevcut hükûmetten daha iyi bir alternatifin olmayacağını belirtiyorlar. 28 Şubat kararlarının ancak RP'nin bulunduğu bir hükûmet döneminde çıkartılabileceğine atıfta bulunan uzmanlar, böylesi bir tarihi imkanın da ancak DSP ve MHP gibi milliyetçi partilerin yer aldığı bir hükümet döneminde hayata geçirilebileceğini belirtiyorlar. Bakalım "asrın davası" olarak nitelenen Öcalan duruşması, Öcalan'ın can pazarlığında "asrın dönemeci" haline getirilebilecek mi? Belki de Öcalan uçakta iken söylediği: "...devlete hizmete hazırım... büyük hizmetler göreceğimi hissediyorum" şeklindeki sözleri ile de daha baştan itibaren bunu kastediyordu!

http://www.aksiyon.com.tr/aksiyon/haber-5143-kafeste-son-tango.html

..