PANZER VE KÜRT İSYANI, GEZİ’DE KILIÇ ÇEKİLDİ BÖLÜM 3
YENİ BİR TÜRKİYE GERÇEĞİ: ALMAN VAKIFLARI
Türkiye’de, Alman derin devleti Kılıç son gladyo olarak Gezi operasyonu ile gençler üzerinden darbe planladı. Son zamanlarda adını sıkça duyduğumuz Alman Vakıfları bu olayda yine devreye sokuldu. Türkiye’de faaliyette bulunan Alman Vakıfları burs verdiği öğrencileri Gezi eylemlerine katılması için çağrıda bulundu. Türkiye’deki birçok toplumsal eylemlerde aynı rolü üstlendiği ileri sürülen bu vakıfların sicilleri ise oldukça kabarık. Faili meçhuller cinayetler, şiddet örgütlerine kara para aktarmak, siyasal partileri şekillendirmek… Bergama ve Karadeniz’de yaptıkları sözde çevre eylemleriyle bölgeye yapılacak olan yatırımlara engel olan Alman Vakıfları’nın, Güneydoğu’da şiddeti artırmak için yapılan eylemlerde de aktif rol üstlendiği biliniyor.
Hatırlanacaktır, Başbakan Erdoğan'ın 2011 yılında sarf ettiği "Bazı Alman vakıfları BDP'li belediyeler üzerinden PKK'ya Para aktarıyor" sözleri bir anda gözlerin Türkiye'deki Alman vakıflarına çevrilmesine yol açmıştı. Bu sözler üzerine Heinrich Böll Vakfı, Kondrad Adenaur Vakfı, Friedrich Ebert Vakfı, Friedrich Naumann Vakfı mercek altına alınmıştı. Özellikle Heinrich Böll Vakfı'nın Güneydoğu, Kondrad Adenaur Vakfı'nın Çukurova faaliyetleri ele alınmıştı. Aslına bakılacak olursa Erdoğan’ın 2011 yılında yaptığı açıklamanın 10 yıl öncesinde de “Alman vakıfları” gündemdeydi. “Alman vakıfları” konusu, o yıllarda ülkeyi kasıp kavuran ulusalcılık rüzgarında sıkça gündeme gelmiş, hatta dünyaca ünlü Alman vakıfları “casusluk” suçlamasıyla dönemin Devlet Güvenlik Mahkemeleri ’nde yargılanmış ve aklanmıştı.
Gezi olayları sırasında Milli gazeteden Mehmet Seyfettin Erol Türkiye’nin Almanya için önemine dair bir yazı yazıyordu. Erol’a göre Almanya ve Türkiye arasında olup bitten aslında iki kadim imparatorluk arasında olup bitenlerden başka bir şey değildi. Erol’a göre her iki devlet geçmişin şaşaalı günlerini arıyordu: ‘ Burada, tarihsel kodlarına dönmenin sancısını yaşayan iki imparator luk ülkesi arasındaki bir mücadeleye şahitlik etmekteyiz.
Birisi III. Reich’in peşinde, diğeri ise Osmanlı ve Büyük Selçuklu’nun mirasına sahip çıkmanın…’ Diğer yandan tekrar eski günlere dönmek kolay değildi, bunun bir bedeli olmalıydı: ‘Fakat her ikisi de bağımlı ve rüştlerini ispatlama alanları sınırlı. Dolayısıyla, öncelikle “zincirlerinden” kurtulmaları lazım. Zaten, sorun da buradan başlıyor…’ Seyfettin Erol yazının ilerleyen satırlarında Almanya’nın kaderinin Türkiye’nin nüfuz alanının kırılmasına bağlı olduğunu yazıyordu: ‘Dolayısıyla, Almanya’nın “Doğu’ya Doğru” (Drang nach Osten) politikasının geleceği büyük ölçüde Türkiye’ye bağlı. Eğer, Türkiye bölgede inisiyatifini kaybeder ya da AB üzerinden bu ülkenin etki alanına girerse, o zaman sadece
bölgesel anlamda değil, küresel boyutta yeni bir denklem ortaya çıkar.’ Erol’a gore Türkiye’den gelecek en büyük tehlike hilafet makamını kullanabilme potansiyeline sahip olmasıydı: ‘Türkiye’de şu an bu Müslüman kitleyi ve İslam dünyasını harekete geçirecek bir Halife olmamasına rağmen, bunun geçmişi ve olma olasılığı bile, başta Almanya olmak üzere tüm Batı dünyasını endişelen diriyor. Dolayısıyla, Almanya da tıpkı ABD gibi İslam dünyasını harekete geçirebilecek yegane gücün Türkiye olduğunun farkında’ (15)
Dolayısıyla Almanya’nın Gezi parkı olaylarına ilgisine sadece özgürlükçü sokak
hareketlerine verilen basit bir destek olarak algılamamak lazım. Alman Medyası bu olaylar sırasında tam anlamıyla olağanüstü bir tepki verdi. Gezi Parkı eylemleri Alman medyasında adeta Türkiye'yi kötüleme yarışına dönüştürüldü. Türkiye'yi Ortadoğu ülkeleriyle kıyaslayıp "Türk Baharı" yakıştırması yapılırken, Türkiye'de iç savaş havası varmış algısı oluşturuldu. Başka ülkelerde yaşanan şiddet olaylarıyla ilgili resimler de İstanbul'da yaşanmış gibi okuyuculara sunuldu.
Türkiye'de Gezi Parkı protestoları, Almanya'daki yüzyılın sel felaketi, 8 Türk'ü katleden Nasyonal Sosyalist Yeraltı Terör Hücresi (NSU) hakkında devam eden dava, federal seçimler gibi birçok önemli konuyu geride bırakarak gündemin ilk sıralarında yer aldı. Ülkenin önde gelen birçok medya kuruluşu, bazı siyasilerin de desteği ile protestoları Türkiye'yi kötüleme yarışına çevirdi. Bazı medya kuruluşları olayları çarpıtmak ve abartmak için başka ülkelerde yaşanmış şiddet olaylarını fotoğraflarını kullanmaktan dahi çekinmedi. Bunun en bariz örneğini yaklaşık 100 bin tirajı bulunan Hamburger Morgenpost gazetesi gösterdi.
Protestolara geniş yer ayıran gazete, Türkiye'deki olayları aktarmak için 2009 yılında ABD'de bir polisin eli bağlı bir kadına uyguladığı şiddet fotoğrafını yayınlamaktan çekinmedi. Gazete, olayın fark edilmesi üzerine sosyal medya üzerinden ve bir gün sonraki baskısında özür diledi. Fotoğrafı Facebook'tan aldığını ve fotoğraftaki olayların İstanbul ile ilgisi olmadığını belirten gazetenin doğrudan Türk polisinden özür dilediğine dair bir ifade ise yer almadı.
Almanya'nın ikinci kanalı ZDF'in İstanbul muhabiri Oli Gack ise olayları anlatır ken insanların mutluluk içinde eğlenirken bir anda polisin gaz bombası ve tazyikli suyla vahşice saldırdığını ifade ederek bir başka manipülatif habere imza attı.
Gack, " Bize söylenenlere göre birçok insan tutuklandı. Akıbetleri bilinmiyor. Özellikle polislere direnenler gözaltına alındı ve biz nerede olduklarını bilmiyoruz. " sözleriyle gelişmeleri emniyet birimlerine sorma yerine göstericilerin sözleriyle aktarması objektif yaklaşım sorunu akla getirdi.
Alman basının asıl hedefi ise Başbakan Erdoğan oldu. İlk olarak Almanya'nın en fazla tiraja sahip Bild gazetesi Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ı 'beton kafalı' başlığı ile okurlarına tanıttı. Gazete bununla da yetinmeyip sonrasında ‘hükümeti göstericileri orduyla tehdit etti." ifadelerini kullandı. Türkiye'de polisin doktorları bile gözaltına aldığı şeklindeki haberleriyle yayınlarına devam eden gazete, daha önceki bir haberinde de "Bütün Türkiye yanacak mı?" diyerek olayları provoke etmişti.
Focus Dergisi ise Erdoğan'ın akıl sağlığını sorgulayan haberlerinde polisi 'polis denen vurucu birlikler' olarak tanımladı. Taksim Meydanı boşaltılırken polisin arkasında beliren eli sopalı şahısları ise 'Erdoğan'ın milisleri' olarak lanse etti. Focus ayrıca Erdoğan'ı ölüm korkusunun tiranlaştırdığını ileri sürdü. Alman basınının ekonomi çevrelerini 'İşadamları Türkiye'ye gitmeyecek' şeklindeki haberleriyle korkutması da dikkat çekti. Almanya'nın yurt dışına yayın yapan kurumu Deutsche Welle (DW), Türkiye'de yaşayan Balkan ülkelerinden
gelen azınlığın Başbakan Tayyip Erdoğan'dan şikâyet etmeye başladıklarını iddia etti. Balkan göçmenlerinin genel olarak Erdoğan taraftarı olduğunu ileri süren DW, Gezi Parkı eylemlerine müdahaleden sonra balkan göçmenlerinin Erdoğan'a mesafe koymaya başladığını yazdı. Son zamanlarda Türkiye'deki gelişmeleri ve sokak aralarında yaşanan birçok olayı tek taraflı olarak okuyucularına duyuran DW’nin, Erdoğan'ın son mitinglerinde Balkan ülkelerine selam göndermesi üzerine "Balkan Göçmenleri Erdoğan'dan uzaklaşıyor" başlığı ile haber yapması dikkat çekti.
Alman basınının gazetecilik ilkelerini hiçe sayan tutumu Gezi parkı protesto larından hükümeti maksimun düzeyde zor duruma düşürecek bir sonuç alma üzerine kuruluydu. Fakat Alman basınının hesaba katmadığı bir şey oldu. Gezi parkı protestoları hükümete karşı bir kalkışma halini alınca AKP’ye bağlı olanlarla birlikte genel olarak muhafazakar kesim bu hareketin karşısına demokratik bir şekilde çıkmaya başladı. AKP 4 ilde büyük mitingler düzenleyerek Gezi parkı protestolarının genel halk hareketi olmadığını halkın büyük bir kesimin bu hareketi desteklemediğini kanıtladı. AKP’nin bu atağı başarılı olmuştu. Gezi
parkı olayları bir anda başarısızlığa doğru evrilmeye başladı. Bu durum Almanları ve Almanya Başbakanı Merkel’i epey rahatsız etmişti. Merkel ard arda Türkiye’ye yönelik açıklamalar yapmaya çalıştı. Açıklamalar genelde ekonomi odaklıydı. Türkiye’nin son yıllarda yakaladığı ekonomik istikrara yönelikti.
Merkel ilk olarak olaylar nedeniyle ‘Türkiye’yi G8 gündemine alabiliriz’ diyerek Ankara’ya tehdit mesajı gönderdi. Alman medyası da başbakanlarının açıklamalarına paralel haberler yapmaya başlamıştı. İlk haber ‘Türkiye’deki ekonomik mucize tehlike altında’ yorumuyla geldi. Alman basını artık yoğun bir Türkiye karşıtı propaganda yapmaya başlamış bir yandan da Gezi parkı olaylarının ‘Türk baharı’ şeklinde vermeye devam etmişti. Alman Ticaret Odası’ndan yapılan bir açıklamanın basında veriliş şekli ise basının tavrını iyice
ortaya çıkardı. Basında çıkan haberlere göre Alman Ticaret Odası DIHK dış ticaret sorumlusu Volker Treier, Türkiye’deki gerginliklere dikkat çekerek Türk hükümetini uyarıyor Türk ekonomisinin dış sermayeye bağımlılığını hatırlatıyor du.
Almanya Türkiye’ye kaşı ‘korku siyaseti’ ni uygulamaya hızla devam ediyordu. Bunun için Türkiye’nin yumuşak karnı olduğunu düşündükleri ekonomi üzerinden gidiyorlardı. Haberlerde Türkiye’de meydana gelen olaylardan dolayı Alman ekonomisinin alarma geçtiği iddia ediliyordu. Daha sonraki adımda Alman Ticaret Odası DIHK’nın dış ticaret sorumlusu Treier’in, Türkiye’deki gerginliğin Alman şirketler tarafından endişe ile takib edildiğini, politik sorunların şimdiye kadar sanıldığından çok daha derin olduğunun görüldüğünü söylediği aktarıldı. Treier, Türkiye’nin cari açığı nedeniyle Uluslararası yatırımcılara ihtiyaç duyduğunu kaydediyordu. Türkiye’nin öncelikle Almanya’dan sermaye akışına ihtiyacı
bulunduğunu öne süren Treier, olayların devam etmesi halinde dış sermayenin ülkeyi terkedeceğini iddia ediyordu. Köln Uluslararası Ekonomi Düzeni IW yöneticisi Jürgen Matthes de Türkiye’nin ‘ekonomik bakımdan saldırılabilir’ bir pozisyonda bulunduğunu öne sürerek sistemli ‘korku siyaseti’ ne katkı sağlıyordu.
Alman medyası bir yandan da Türkiye’nin AB’ye üyelik sürecinin aleyhine haberler yapıyordu. Frankfurter Allgemeine Zeitung gazetesi bu konuyla ilgili en vurucu haberlerden birisini yaptı. Gazete ‘Şimdi Ankara ile üyelik müzakere lerinin devam ettirilmesinin anlamı olup olmadığını sormak gerekir’ gibi sert ifadeler kullanmaktan kaçınmamıştı. Gezi protestolarına yönelik müdahaleler için ‘dehşete düştüm’ diyen Almanya Başbakanı Angela Merkel’in Suttgart kentinde yapılan 2010 yılındaki eylemler sırasında göstericilere en sert şekilde biber gazı ve tazyikli su kullandığı ortaya çıkması ise ilginçti. Bununla da yetinmeyen
Merkel, polisin sert müdahalesine tepki gösteren muhalefet partileri hakkında soruşturma açılmasını istemişti. Alman polisinin sert müdahalesi ile sonuçlanacak olan Stuttgart protestolarının çıkış noktasının Gezi parkı olaylarından pek farkı yoktu aslında. Her şey ‘Stuttgart 21' ile ana tren istasyonunun yeraltına kaydırılması kararrıyla başlamıştı. Maliyeti 7 milyar Avro olan projeye karşı çıkan Stuttgart halkı ise inşaat nedeniyle kentin dokusunun
bozulacağını ve 100 hektarlık yeşil alanın projeyle beton altında kalacağını savunuyordu. Yaklaşık üç ay süren eylemlerde Merkel hükümeti eylemcilere en sert şekilde müdahale etmişti. Burada Alman Der Spigel dergisine özel bir yer ayırmak gerekiyor çünkü bu dergi Türkiye ile ilgili olaylara özel ilgisini hemen her olayda gösteriyor. Şimdi bu dergiye biraz daha yakından göz atalım.
TÜRKLERE İLGİ GÖSTEREN DERGİ: DER SPİGEL
Gezi Parkı eylemcilerine “devam” mesajı içeren özel bir ek hazırlayan Der Spiegel’in Gezi parkı ilgisi epey büyük. Alman dergisi Gezi olaylarına ilişkin değerlendirmelerini tarihinde ilk kez Türkçe bir kapak ile duyurdu. Türkleri yakından ilgilendiren Neonazi cinayetleri ve ırkçı yangınlara değinmeyi pek tercih etmeyen Alman haber dergisi Gezi Parkı olaylarına açıktan destek vererek bu tür konulara özel ilgisini belli etti. 10 sayfalık Türkçe ilavesinde Gezi olaylarını manipülatif bir dil ve kronoloji ile duyuran dergi yine alışılmışın dışına çıkarak Türkiye için özel baskı da yaptı. Der Spiegel uzun zamandır kullandığı İslamofobik yayın politikası ile aslında uzun zamandır Almanya’daki Türk ve Müslüman çevreler yanısıra medya çalışanlarının da tepkisini çekiyordu. Örneğin Batı Avrupa Devlet Televizyonu WDR’in Yayın Denetim Kurulu (Rundfunkrat) Üyesi olan, Kuzey Ren Vestfalya (KRV) Uyum Meclisi (LAGA) Başkanı Tayfun Keltek, Almanya’daki İslamofobi’nin sorumlusunun yüzde 80 oranında medya olduğunu söylemişti. Özellikle Der Spiegel dergisinin Almanya’da seviyeli geçinip önemli yanlışlar yaptığını belirten Keltek, “Yani sol gösterip sağ vuruyor. İslam ülkelerinden gelmiş olanlar, terörist olan olmayan ayrımı yapılmaksızın aynı kefeye konuluyor’ diyerek bu konuda çok net ifadeler kullanmaktan kaçınmıyor du. Almanya’nın Gezi parkı olaylarına olan ilgisi Türkiye’den bir çok yazarın da ilgisini çekiyordu. Bunların arasında haberciliğe dış haberler muhabirliği yaparak başlamış olan Reha Muhtar’ın analizleri özellikle ilgi çekiciydi.
Reha muhtar köşesinde şunları yazdı: Dergi Almanya’daki 3 milyon Türk’ün az Almanca bildiğini düşünerek, kendi ana dili yerine, tarihinde ilk kez “Boyun Eğme” başlığıyla 10 sayfalık Türkçe bir ek veriyor...
Niye acaba?..
Bir uluslararası Alman dergisinin kapağından Almanya’da ve Türkiye’deki insanlara “boyun eğme” başlığıyla yayın yapması nasıl bir gazeteciliktir?..
- “İnsanlar Gezi Parkı’nda toplandı dersin... Protesto etti... Biber gazı yedi... Türkiye’nin her tarafında gösteriler yapıldı, yapılıyor... Hükümet mahkeme kararının bekleneceğini söyledi... Karar aleyhte çıkarsa plebisit yapacağını açıkladı...” dersin haberi verir, analizini yayınlarsın...
Uluslararası Gazetecilik Normları budur...
Hele hele Der Spiegel gibi “ Tabloid yayın yapmadığını söyleyen; ciddi ve ağır başlı olduğu iddiasındaki” bir dergi için...
Bunu; böyle yapılması gerektiğini Der Spiegel’in yöneticileri bilmez mi?..
Hele kendi ülkesinde olmayan bir protesto gösterisinde “Boyun Eğme diye pankart açmanın” değil gazetecilik, asgari ahlak kurallarıyla izah edilemeyeceğini bilmez mi?..
Topçu Kışlası’nın o Taksim’e yapılmasını ne kadar istemiyorsam, onu protesto eden gençleri ne kadar temiz, nahif ve demokrat buluyorsam, seni de bir o kadar hesaplı, derin bağlantılı, operasyonel güçlerin bir tür tetikçisi, belki de organizatörü olarak görüyorum Der Spiegel...
Nereye boyun eğmeyeceğim şunu bana bir anlatsana Der Spiegel...
NEREYE BOYUN EĞMEYECEĞİM DER SPİEGEL?..
SAKIN ‘GÜNEYDOĞU’DAKİ BARIŞA OLMASIN?..’
Hayatın görünen gibi değil, görünmeyenlerden oluştuğunu, lobilerin, çıkar gruplarının, devletlerin hayati çıkarlarının, ideolojiler ve ekolojik talepler şeklinde, kamuoyuna sunulduğunu yazıyorum günlerdir...
Der Spiegel dergisi aniden, Türkçe olarak “Boyun Eğmeyeceksin” kapağıyla çıkmaya karar verdi bu hafta...
Nereye boyun eğmeyeceğim Der Spiegel?..
Topçu Kışlası’naysa ona zaten senin deyiminle boyun eğmedik...
Demokratik protesto hakkımızı kullandık, Topçu Kışlası’nın yapımını çıkmaz ayın son Çarşamba’sına ertelettik...
Mahkeme, bir sonraki mahkeme, daha sonraki mahkeme derken uzun ve çetrefilli bir süreç sonucu karar çıkacak...
Karar gençlerin istemediği şekilde çıkarsa, bu kez de plebisit yapılacak...
Yani ölme eşşeğim ölme...
Şimdi “Neye boyun eğmeyeceğim”i söyler misin bana Der Spiegel?..
Taksim’e AVM yapılmasına mı?..
Demokratik protestolar sonunda, Taksim’e AVM yapılması fikriyatından vazgeçildi...
Taksim’e AVM falan yapılmıyor...
Peki ben şimdi senin için neye boyun eğmeyeceğim Der Spiegel?..
Ağaçların kesilmesine mi, yeşilin yok edilmesine mi?..
Bu protestolardan sonra zaten ağaç da kesilmiyor, yeşil de gitmiyor...
Hiçbir şey yapılmıyor...
Mahkeme kararı bekleniyor...
Benim şimdi neye boyun eğmememi istiyorsun Der Spiegel?..
Yoksa Lufthansa, Türk Hava Yolları’na geçilmesin, dünyanın birinci hava yolları THY olmasın diye, İstanbul’a yapılacak üçüncü hava alanına mı boyun eğmeme mizi istiyorsun Der Spiegel?..
Durup dururken öyle bir istek gelmişti çünkü, Taksim Komitesi’nden...Her nedense birileri havalanının yapılmasını istemiyordu... Kanal İstanbul projesinin rafa kalkmasını şart olarak öne sürüyordu......
Bunlara mı boyun eğmememi istiyorsun Der Spiegel?..
Senin Lufthansa’n en iyi havayolları olarak kalsın diye mi üçüncü hava alanına hayır diyeyim Der Spiegel?..
Kanal İstanbul’u mu rafa kaldırayım?.. Bunları mı istiyorsun?..
Başkaca bir isteğin var mı çekinme söyle!..
Güneydoğu’da sağlanmaya çalışılan “ b arışa da mı boyun eğmeye yim istiyorsun Der Spie-gel...”
Şunu açık söylesene... Şu PKK meselesi bitmesin istiyor olmayasın sakın?..
Şu terör devam etsin, şu savaş bitmesin, şu PKK’nın yıllardır Almanya üzerinden yaptığı ticaret bitmesin diyor olmayasın Der Spiegel?..
Açık söylesene?.. Neye boyun eğmemi istemiyorsun Der Spiegel?.. (16)
Tüm bunlar olup biterken Melih Gökçek, Gezi olaylarının ardında Sırbistan merkezli CIA destekli Otpor örgütünün olduğu yönünde açıklamalarda bulunuyordu. Peki Alman Kılıç’ı Otpor’u 1998’de neden kurmuştu , Nasıl ve Hangi amaçlar için Gezi’de kullandı?
***
