Türk Milletinin Hayatında, Türk Kültüründe Din ve İnanç
BÖLÜM 2
31 MAYIS 2013 CUMA
Anadolu’nun gayri Türk, gayrimüslim yerli halkları Selçuklulara göre çok üstün bir sayısal güçte bulunsalar, din ve dil ayrılığının, kültür ve mefküre farkının yarattığı münaferetle Küçükasyanın derinliğinde tahkimli şehirlerde, sarp arazilerde direniş ve gerilla savaşı ile Selçuklu i anını kolayca engelleyebilecekleri gibi, Haçlı ve Bizans orduları ile birleşerek koordineli hareketle henüz yerleşme imkanını bulamamış Selçukluları kolayca bozup yok edebilirlerdi. Nitekim Kilikya da Toros dağlık bölgesine sığınan Ermeniler Haçlı desteğinden ve Selçukluların maruz kaldığı baskıdan yararlanarak bir Ermeni Derebeyliği kurmak ve Türkleri taciz etmek cüreti kazanmışlardır.
Türk milliyetçiliği kana değil, kültüre ve mefküreye dayanır Ancak, kültür milliyetçiliği fatih milletin varlık ve hukukunu, varlığını, bu i vatanın inşaasına hadim olan mübarek kanını inkara kadar götürülemez.
Selçuklu gazi atalarımız olağanüstü yüksek bir mâneviyat taşımış olmalarına, büyük cesaret ve fedakârlıklarına rağmen bir avuç göçebe Oğuzun Anadolu’nun eski halklarına dinlerini, dillerini, kavmi kimliklerini unutturarak onları topyekün Türkleştirip İslamlaştırdıklarını, yani bugünkü Türkiye halkının Fatih Oğuzların çocukları olmaktan çok, muhtedi Hitit, Frik, Lidyalı,Ermeni ve Rum çocuklarının oluşturduğu bir halita olduğunu ileri sürmek katmerli bir cehalet olmaktan çok Türkiye üzerinde emel sahibi yabancı güçlerin uzun vadeli şeytanî hesap, plan ve menfaatlerine alet olma mânasını taşıyan hamakat (aptallık)veya hiyanettir.
Gerçek şudur. Küçükasya kıtasının siyasi iklimi zayıfların, güçsüzlerin yaşamasına imkan vermeyecek kadar serttir, Anadolu bir milletler mezarlığıdır. Eski Anadolu halklarının büyük bir bölümü Türklerin gelişinden önce hemen hemen canlı hiçbir bakiye bırakmadan yok olmuşlardır. Eski Yunan - Pers, Doğu Roma - Sasanî İran, Doğu Roma Arap İslam mücadelesinin sürekli savaş alanı haline getirdiği Anadolu’nun savaşlardan, kıtal ve sürgünlerden artakalan nüfusunun bir bölümünün de savaşın yarattığı kıtlık, salgın hastalık ve bakımsız kalan tabiatta oluşmuş bataklıkların tevlit ettiği sıtma ile kırıldığı Selçuk fethi öncesinde Anadolu’nun oldukça seyrek nüfuslu olduğu, Bizansın Anadolu’yu savunmak için zaman zaman Balkanlardan Hıristiyan terbiyesi verdiği Peçenek, Uz, Kuman Türklerini bölgeye sevk ve iskana mecbur kaldığı hatırlanmalıdır.
Selçukluların Orta Asya ve İran'dan kabaran bir deniz gibi büyük kütleler halinde ve sürekli şekilde Anadolu’ya akmaları Greko - Latin soy ve kültüre bağlı Hıristiyanlardın önemli bir bölümünün Selçuklar önünden süratli ve sürekli şekilde kaçarak, batıya doğru çekilmelerine Anadolu’yu tahliyelerine yol açmıştır. Kuruluş çağında Selçuk yönetimine katılan, bu yönetimi kolaylıkla benimseyenlerin Selçukluları yabancı görmeyen Oğuzlara akraba Peçenek, Kuman, Bulgar Türkleri olduğu kestirilebilir. Sathi şekilde Hıristiyanlaşmış, ana dilleri Türkçe olan ve kavmi geleneklerini muhafaza eden bu zümrelerin önemli bir bölümünün Malazgirt savaşında olduğu gibi Müslüman Türk camiasına katılmış olmaları mümkündür. Bizans hizmetindeki Türklerden Ortodoksluğu kuvvetli şekilde benimseyenlerin bağlanmış oldukları kilisenin yarattığı siyasi, içtimai ayrılık duygusu ile Rumluğa, Grigoryen olanların da Ermeniliğe katıldıkları belirgindir. Temel gerçek Türkiye halkının hemen bütünüyle güçlü bir Türk İslam milliyeti oluşturacak Türklük temeline sahip bulunuşudur.
Anadolu Selçukluları hiç kınlarına sokmak imkânını bulamadıkları kılıçlarıyla bir yandan yeni vatanlarının sınırlarını korurken, diğer yandan Anadolu’nun taşını toprağını oya gibi işleyerek ayakta kalabilen örneklerini hayranlıkla, övünçle seyrettiğimiz medreseleri, kervansarayları, camileri, türbeleri, şifahaneleri ile mamur, müreffeh bir Selçuklu Türkiyesi inşa ettiler.
Selçuklu Türkiyesi kuruluş safhasında göğüslemek zorunda kaldığı Haçlı savletini ve Bizans taarruzlarını tard ederken sadece kendi varlığını değil Darül İslamı, İslam iman ve irfanını korumak mevkiinde bulunmuş, bu büyük misyonun talep ettiği olağanüstü büyük fedakarlığa katlanmıştır. Orta çağın siyasi evreni ümmet, mefkuresi dindir. Ancak bir diğer gerçekte şudur ki hiçbir Millet İslam mefkuresine Türklüğün gösterdiği ihlâs ve samimiyetle bağlanamaz. İslam dünyasını savunma külfetinin en büyük kısmı, şüphesiz ki, Anadolu Türklüğü yüklenmiştir.
Osmanlı İmparatorluğunun, Türk İslam ve Dünya Tarihindeki Yeri
Osmanlı İmparatorluğu Türklüğün İslam döneminde Selçukluyu takiben tesis ettiği ikinci Cihanşumul İmparatorluktur. Yeryüzünün tanıdığı süper devletlerin en uzun ömürlüsü, en şereflisidir.
Osmanlı İmparatorluğu binlerce yıllık tarihimizde yarattığımız medeniyetin ve eriştiğimiz kudretin zirvesini teşkil eder.
Osmanlı Imparatorlugu, Emevi, Abbasi, Selçuklu İslam İmparatorluklarını takiben İslam’ın son evrensel devletidir.
Osmanlı İmparatorluğu Büyük Türk Hakanlığı, İslam Halifeliği, Roma İmparatorluğu hukuk ve kudretini bir başta ve bir taçta cemmetmiştir. Osmanlının geniş hakimiyet alanında, ünlü kudretli bir çok devletlerin, imparatorlukların efsanevi payitahtları, başkentleri bir eyalet veya vilayet merkezi haline gelmiştir ..
Emevîlerin şanı, Abbasilerin Bağdadı, Fatimilerin Kahiresi - İlhanilerin Tebrizi, Sofya, Atina, Trabzon, Belgrat, Bükreş, Budin, Bosna, Bahçesaray, Revan, Tiflis, Tiran, Trabulusgarp, Tunus, Cezayir, Kudüs Amman - Sana, Aden, Kuveyt, sayısız Beylik, Atabeylik, Kontluk, Krallık merkezi.(Osmanlı mülkünde halen 30 devlet bulunduğu hatırlanmalıdır),
Osmanlının kuruluş ve yükselişlerini İslam mefkuresini, gaza geleneğini dikkate almadan izah, gerçeği kavramakta yetersiz kalır.
Selçukludan boşalan Türkiye İmparatorluk tahtının ona en yakın mevki de ve en üstün maddi güce sahip beyliklerce değil küçük Kayı aşiretinin Beyi Ertuğrul'un evlatlarına nasip' olması Türk milletinin dünyevi, şahsi, zümrevi ikbal ve iktidar hırsını değil milli mefküreyi bilfiil yaşayan ve temsil edenleri tercih etmesinin sonucudur.
Ertuğrul Gazi, Osman Gazi, Şehitler Şahı Gazi Murat Hüdavendigâr, Gazi Yıldırım Beyazıt, Gazi Mehmet Çelebi, Gazi II. nci Murat Han, Gazi Sultan Fatih Mehmet ...
Bursa'nın fethinden kısa bir süre sonra inşa edilen Caminin kitabesinde Osmanlı toplumunun mefkuresini, gurur, şuur ve imanını geleceğe ait programını okumak mümkündür: Sultan İbn-i Sultan-el Guzzat, Gazi İbn-el Gazi, Şucaüddevle ve'd din, merziban-el afak, Behlivan-el cihan Orhan İbn-i Osman.
Osmanlının Haçlı seferleri seferlerinin sonucu olarak Bizanslının Selçukludan kopardığı ilk Anadolu Fatihlerinin geniş bir şehitliği halini alan Batı Anadolu ve Marmara bölgesini kurtarması ve Rumeli’de yaptığı fetihler çeşitli Türkmen beylikleri yönetimindeki bütün Türkiye halkının Anadolu’nun ilk fetih yıllarındaki sevinç, coşku ve minnet hisleriyle dolmasına gönüllerinin Osmanlıya yönelmesinde ve pek çoğunun gönüllü olarak Osmanlı hizmetine koşmasına yol açacaktır. Böylece Türkiye siyasi birliğinin manevi şartları hazırlanmış olacaktır.
Osmanlının birbiriyle bağlantılı iki misyonu bulunmaktadır: Selçuklunun inkirazı ile çözülen Türkiye Birliğini yeniden kurmak, İslam Birliğini kurmak ve İslamı savunmak.Osmanoğulları bu iki görevi birlikte ifa etmişlerdir.
Rumeli’de kurulan mevziler, Anadolu için güçlü istihkamlar oluşturmuş, Türklere karşı düzenlenen yeni haçlı seferleri, Sırpsındığı (1364), Çirmen (1371), I i nci Kosova (1389), Niğbolu (1396), Varna (1444), II nci Kosova (1448) zaferleriyle tahribatları Anadolu toprağına erişmeden kırılmıştır.
Timur hiç şüphe yok ki Türk tarihinin, Dünya tarihinin tanıdığı en büyük asker ve devlet adamlarından biridir. Samimi, mümin bir Müslüman, şuurlu bir Türk birlikçisidir. Kurduğu devletin hudutları içinde bütün Türkleri bir bayrak altına toplaması ve bir merkeze bağlaması emel ve programını ifade etmeğe yeterlidir. Timurlu İmparatorluğunun genel hatları ile bütün Büyük Selçuklu İmparatorluğunu (Arabistan'ın bazı bölgeleri hariç) içine aldığı gibi Altınordu Türk sahasını da kapsadığı hatırlanmalıdır.
Türkiye'nin güvenliği ve Avrupa’daki fetihlerimizin korunması için Anadolu beyliklerinin tasfiyesi, milli birliğin tesisi zaruri hale gelmiştir. Yıldırım Bayazıt Han bu zarureti görür. Ancak seçkin seleflerinin ince siyasetlerine uymayan bir istical gösterir. Bu istical 'Gaza mefkuresi ile bağdaşmayan bir iç savaşa Yıldırım - Timur çatışmasına, İstanbul fethinin ve Türkiye birliğinin tesisinin 50 yıl gecikmesine yol açacaktır.
Timur'un çağının coğrafya ufkuna ve Türk geleneklerine uygun olarak Orta Asya Türk yurdunu dünyanın merkezi saydığı ve Türk dünya hakimiyeti için en uygun mevkiin ve merkezin takviyesine imar ve ihyasına çalıştığı anlaşılmaktadır. Esasen Türk tarihinde Türklüğün siyasette, nüfusta ağırlık merkezi Timur'lu İmparatorluğunun 3 ncü hükümdarı (Timur'un en küçük oğlu) Şahruh'un (Muin'id dünya ve'd din, Hakanı Said Sultan Bahadır Şahruh Mirza) 1447 tarihinde ölümüne kadar Doğu'da kalacak, bu tarihten sonra özellikle Fatihle Büyük Türk Hakanlığı Türkiye'ye Osmanoğullarına geçecektir.
Fatihin ve Fethin Türk ve İslam tarihi için ifade ettiği mana üzerinde de konumuz yönünden durmak gerekir.
Hazreti Peygamber'in İstanbul'u ümmetine bir hedef gösterdiği, fethedileceğini müjdelediği, bu görevi başaracak kumandan ve askeri övdüğü bilinmektedir .“Letüftehennel Kostantiniye Nimel Emiri emira ve niğmel ceyşü ceyşa”
Bu ödevi ifa ve bu övgüye hak kazanabilmek için nesiller, yüzyıllar boyunca nice çabalar sarf edildiği malumdur.
Nihayet Türkiye'nin - Osmanlı İmparatorluğunun bütünlüğü ve güvenliği için de ihmali caiz olmayan bir zaruri Ödev haline gelen bu fetihin Fatih Sultan Mehmet tarafından gerçekleştirilmesi büyük Selçuklu Sultanı Tuğrul beyle İslam dünyasının, mülki, siyasi yönetimini koruyuculuğunu yüklenen Türk Hakanlarının İstanbul fethini müteakip hilafet makamı hukukunu da pek haklı olarak talep ve temin ettiklerini görüyoruz.
Gerçekte Tuğrul Bey, Alparslan, Melikşah, Sultan Kılıçarslan emsali Selçuk Hükümdarları, Murat Hüdavendigar, Muradı Veli gibi Osmanlı padişahları imanları, ihlâsları hizmetleri ile bu makama ziyade si ile layık bulunmalarına rağmen aleni talep ve istihkak iddiası fethin semeresi olur.
Fatih, müminlerce Kur'anda “beldei tayibe” lafzı celili ile övüldüğü ne inanılan 'İstanbul'un Darül Hilâfe olduğunu ilan eder ve resmen Halife ünvanını kullanmağa başlar. Zaferini Mısır Sultanına - Mekke Emirine, İran Türk Hükümdarı Cihan Şaha bildirir. Peygamberimizin işaret ettiği mucizenin gerçekleştiğini, İslam askerinin tekbir ve tehlil ile Belde-i tayyibeye girdiğini müjdeler. Resmi yazışmalarda unvanı 'Müslümanların rehberi gazi ve mücahitlerin efendisi, Rabbül âleminin teyidi ile müeyyed, saltanat ve hilafet semasının, dünya ve dinin güneşi, Ebul fetih Sultan Mehmet Han'dır. Bir çağ kapayan yeni bir çap açan gene Fatih, Fethi takip eden ilk Cuma günü şehre girer. Ayasofya girişinde atından iner, Şükran secdesine kapanır. Fethi yaşıyan devrin tarihçisi Aşıkpaşazade bu olayı şöyle kaydetmektedir:
'Fethin evvel Cuma günü Ayasofya'da cuma namazı kılındı ve hutbe-i İslam okundu. Sultan Gazi Mehmet adına kim ol Murat Gazi Han oğludur ve ol Mehmet Gazi Han oğludur. Ol dahi Sultan Bayazıt Han gazi oğludur ve ol dahi Murat Gazi Hünkar oğludur. Ol dahi Orhan Gazi Ran oğludur, ol dahi Osman Gazi Han oğludur. El hasıl Gökalp neslidir kim Oğuz Han oğludur ••• "
O çağ'ın siyasi evreni ümmet, mefkuresi din, kudret menbaaı imandır. ;
Osmanlı itila çağının ruh haletini anlamak için su örnek üzerinde de 4uruımalıdır. Fatih bir virane yığını halinde bulduğu köhne Bizansı tarihte emsa1i görülmeyen bir medeniyet ve imar hamlesi ile muhteşem biri Türk - İslam şehri haline getirmeğe koyulur. Oğlu Bayazıt bu hamleyi sürdürür. Bayazıt Camii ve kül1iyesinin inşaatının ikmali ile ibadete açılması sırasında bu camide kılınacak ilk cuma namazında 'Her kim ömrü boyunca ikindi ve akşam namazlarının sünnetlerini terk etmemişse imam o olsun' buyurur. Bu şartı haiz kimse çıkmadığı için ömrü boyunca hazarda ve seferde Cenabı Hakka karşı Ödevini ibadetini “sünneti seniyeye” göre ifa etmiş olan Beyazıdı Veli imam olur.
Batı İslam aleminin fiili ve hukuki birliği, Türkiye birliğiyle birlikte Yavuz Sultan Selim tarafından gerçekleştirilecektir.
Doğu Anadolu’yu, Suriye'yi, Lübnan'ı, Filistin'i, Mısır'ı, Hicaz'ı Osmanlı Cihan devletine katan İslam dünyasında ve Türk vatanında mezhep nifakını Önlemek için ihtimam sarf eden Yavuz Sultan Selime Mısır'ın fethini müteakip Mekke ve Medine Emiri bu mukaddes kentlerin anahtarı ile birlikte “sahib-üe Harameyn” ünvanını sunar. Gerçek bir iman ve vecd insanı olan Yavuz 8ultan Selim bu ünvanı Haremeynin kendisi için temsil ettiği yüce değer ve manaya duyulması gerekli saygı ile bağdaştırmadığı için 'Hadim ül Harameyn'e' çevirir.
Mukaddes emanetlerle, Mısır'daki Abbasi soyunun son Halifesi İstanbu1'a getirilir. Türk, Arap Önde gelen bütün İslam ülemasının icmaı ile, Ayasofya camii şerifinde yapılan törenle Hilafet hukuku O'na hakkıyla, kemaliyle layık olduğu bilfiil sabit olan Türk Hakanına devredilir.
Mukaddes emanetlerin nakli esnasında ve Topkapı Sarayındaki özel dairesine konulmasından sonrada kırk hafız bir saniye ara vermeksizin nöbetle Kuranı Kerim okurlar bu töre yüzlerce yıl kesintisiz sürer.
Türk - İslam kudret ve ihtişamını doruğa çıkaracak olan Kanuni Sultan Süleyman zamanında Kuzey Afrika İslamlığının devlet terkibine ve birliğine katılması tamamlanacaktır. Böylece Osmanlılar Türklüğün Selçuklular çağından beri milletçe benimseyip adandığı bir Ödevi İslam’ın ve İslam aleminin birliğini ve güvenliğini sağlama görevini sürdürür. Osmanlı gücü Akdenizde kurduğu üstünlükle Batıda Selçukluların erişmek imkanını bulamadığı Kuzey Afrika Arap - İslam âleminine de koruyucu kanatları altına almış, emperyalizmin bu bölgeye girişini üçyüzyıl engellemiş geciktir iş, böylece İslam’ın Endülüs İspanyasında görüldüğü şekilde Afrika' a da tart ve imha edilmesini, bölgenin Arap İslam hüviyetinin bozulmasını önlemiştir.
Türk Milletinin Bağdatta Tuğrul Bey'in şahsında Doğuya ve Batıya karşı İslamı savunma görevini temsilen kuşandığı çifte kılıcı 900 yıl boyunca bir an dinlen e, nefes alma, nöbet değiştirme imkanı bulamadan taşıma ve kullanma zorunda bırakıldığı müşahede edilmektedir.
Hazreti İsa'nın çarmıha ümmetinin, insanlığın günahını bağışlatmak için kendi kan ve canını bedel verdiği için gerildiğine inanan Hıristiyanlardın bu itikatlarımı tartışma konusu yapmayacağım. Görülen ve yaşanan şudur ki, Türk milleti kanını, canını emeğini varlığını bin yıl boyunca İslam’ın korunması için İslam düşmanlarıyla savaşa adamıştır.
Böyle bir halin hiçbir dinin, medeniyetin ve milletin hayatında emsali bulunmamaktadır. Hiçbir millet bir ümmete, bir medeniyete ait ödevi bütün bir aleme karşı, bu kadar uzun süre tek başına yüklenmek zorunda ve mevkiinde kalmamıştır. Hiçbir millet Allaha, Allahın dinine, Hazreti Peygambere Türk milleti ölçüsünde saf, samimi, engin bir aşkla sevgiyle bağlanmak ve adanmak durumunda bulunmamıştır.
İslam sancağı altında bin yıl savaşın kaçınılmaz bazı sonuçlar yarattığı da görülmektedir.
Bu sonuçlar şöyle özetlenebilir:
1 - Türk gücünün İslam dışındaki dünyaya karşı yüzyıllar boyunca tek başına mücadele zorunda kalışı Türklüğü İslam olmayan bütün dünyanın sürekli ve yoğun düşmanlığına, ortaklaşa saldırılarına, sistemli yıkıcılıklarına hedef kılmıştır.
2 -Türklüğün İslam milletleri üzerindeki 900 yıla erişen koruyuculuğu milletimizin engin şefkatine adil, müsavatçı tutumuna rağmen İslam Milletlerinde İslam seciyesine yakışmayan, kadirbi1irlikle vefakarlıkla telif edilemeyecek sadakatle, uhuvvetle bağdaşmayacak haset ve husumet duygularına yol açmıştır.
3 - Türkler İslam dışındaki ve İslama, düşman bir dünyaya karşı yürüttükleri mücadeleyi yüzyıllar boyunca Islam milletlerinin müttehid, birlik halindeki gücü ile değil tek başlarına yürütmek zorunda kalmışlardır. Bu durum Türk milletinin sürekli kan ve can kaybına, öz vatanlarını imar ve ihya edecek milyonlar?a genç evlatlarının ve öz varlıklarını kendi yurt ve ocaklarında değil İslamın serhaddi gördükleri diyarlarda bırakılmasına, feda edilmesine, sarf edilmesine yol açmıştır. Türk Milletinin bu yoldaki nüfus kaybı dehşet vericidir.
4 - Bütün İslam alemini, İslam ülkelerini idare etmek ve düzene koymak görevi Türk yönetiminin bütün İslam milletlerini Türkleştirmek gibi bir emel program ve iddiası bulunmadığı, ayrıca bütün ülkeleri iskana yeter sayı gücünde bulunulmadığı için değişik İslam ülkelerinde hükümet, idare ve güvenlik güçlerini oluşturan Türk toplulukları zamanın akışı içinde yönettikleri yerli Müslüman (gayritürk) halk zemininde erimişlerdir. Suriye, Lübnan, Ürdün, Irak, Hicaz, Mısır, Libya Cezayir gibi Arap ülkelerinde idareci olarak yerleşen, orduyu, hükümeti oluşturan milyonlarca Türk hemen hemen kamilen Araplığa, Hindistan Fatihi Türkler yarattıkları yeni Müslüman milliyete katılmışlardır. İran ve Irak'ta da hayli, sayıda Türk erimiştir. Bu durum da Türk kudretini yıpratmıştır.
5 - Selçukluların enerjilerini orta doğuyu idare ve savunmaya tahsis etmeleri, ayni çağda Ortaasya Türk varlığının bir bölümünün de Hint alt kıta’sını İslam’a açmakla meşguliyeti büyük Türk Yurdunun Doğu ucunu önce Moğol sonra da Çin tehlike ve istilasına yol açacak bir zaafiyete düşürmüştür.
Osmanlı Türk gücünün Ortaavrupa ve Akdenizde Hıristiyan Batı ile sürekli bir savaşa angaje edilip bu cephede tesbiti, ayni zaman kesitinde Farslığın Kavmiyeti mezhep taassubu halinde yeniden kalıplayıp İslam birlik ve dayanışmasının önüne geçirmiş olması Slavlığın Kuzeyde sinsi bir dikkat içinde rahatça gelişip kuvvetlenmesine Türk ve İslam alemini Kuzeyden Doğuya doğru gitgide tazyikini artıran geniş kuşatma hatlarıyla sarmasına, nihayet tarihi Türk yurtlarını hemen tümüyle istila etmesine yol açmıştır.
Osmanlı Türklüğünün Avrupada kara cephesinde tesbiti, diğer İslam milletlerinin bu mücadelede yetersiz, atıl umursamaz veya çağın gerekleriyle bağdaşmaz tutumları ile Osmanlıyı mücadelesinde yalnız bırakmış olmaları Batı Avrupalı denizci milletlerin dünya denizlerine, Okyanuslara rahatlıkla açılmalarına, denizlere hakim olmalarına İslamı güneyden de kuşatarak Osmanlı üzerindeki kuşatma kollarını birleştirmelerine imkan vermiştir.
19 uncu yüzyılın son çeyreğine girildiği sırada Hıristiyan Batı bütün dünya üzerinde tartışmasız bir üstünlük kurduğu dönemde dahi Türk mülki hakimiyetinin Adriyatik denizine Belgrat kalesine dayandığı Tuna'nın kuzeyinde Romanya'nın henüz Türkiye'ye bağımlı olduğu Afrika' da Mısır, Sudan, Libya ve Tunus'un Türk bayrakları altında bulunduğu hatırlanmalıdır.
Ancak İslam’a düşman dünya İslam’ın son kalesi Türk İmparatorluğunu yıkmağa, bunun için de Özellikle Türk gücünü, varlığını ezmeğe, yok etmeğe kararlıdır.
1877 - 1878 Osmanlı Rus Savaşı Slav Milletlerin Çarlık Rusya'sının güdümünde Osmanlıya karşı açtığı yeni bir haçlı seferi olarak değerlendirilmelidir. Hıristiyan Batı genel tutumuyla Türklüğün karşısında yer almıştır. Avrupa’daki Türk İslam varlığı pek ağır şekilde darbelenmiş, ezilmiş, sakatlanmış, bir milyondan fazla sivil Türk katledilmiş, daha fazlası göçe zorlanmış, Romanya, Sırbistan ve Bulgaristan ihya edilmiş, Bosna "Hersek Avusturya Almanlığına hibe edilmiştir. Osmanlının sakatlanması İngiliz’in Mısır'a, Fransızın Tunus'a el koymasını anılan milletlerin yaralı Osmanlıyı zahmetsizce soymasını sağlamıştır. Yine bu savaşın sonucu olarak Rusluk Ortaasya istikametinde ilerlemesini hızlandıracak, İngiltere Hindistan’ı resmen İmparatorluğuna katacaktır.
İtalyanların Libya'ya saldırısı, Rumeli’deki son Türk topraklarının yağması ve Avrupa topraklarındaki Türk-İslam varlığının imhasına yönelik nihai adım Hıristiyan Avrupa vicdanının onayı ile Balkan milletlerince Balkan harbi sonunda gerçekleştirilecektir.
1. inci Cihan Harbi başlarken Avrupa’daki Türk hudutları Edirne varoşlarına Meriç kenarına kadar çekilmiş bulunmaktadır. Osmanlı dışında İslam’ın bağımsız devleti ve toprağı yoktur. 350 - 400 milyon Müslüman’ın Osmanlı Mülkü dışındaki % 92 si Emperyalist Batının esiri ve tebası durumuna düşmüştür. Ancak, Osmanlının Müslüman tebaalarının çoğunluğu. İslami bir mefkureye bağlı bulunmaktan uzaktır. Osmanlı Türkünün I. nci Cihan Harbindeki mefkuresi İslam birliği ve cihadı mukaddestir. Yaşanan gerçek şudur ki, bu mefkureyi Türk milleti dışında ciddiye alan, iman ve ihlasla İslam bayrağı altına koşan da çıkmayacaktır.
Türkiye Türkleri İslam birliği mefkuresi ile cihadı mukaddes heyecanı ile Mısır'ı kurtarmağa koşarken, Mısır'lı büyük bir rahatlık ve umursamazlıkla gelişmeleri seyretmekte galiple beraber olmağa hazırlanmaktadır.
İngiliz Generali Allenbi Kudüse girerken son haçlı seferini zafere eriştirdiği beyanatını vermekten çekinmez. Suriye ve Hicaz Araplığı mukaddes İslam Mü1kü için verilen savaşta Sancağı Şerif altında değil, Haçlılar safında yer almağı yeğler. Siyasi mefkureleri İslam birliği, İslam milletlerinin kardeşliği değil Arap kavmiyetçiliği, bağımsız Arap Krallığı, İmparatorluğu, ve Türk düşmanlığı olarak belirir.
İslam düşmanları İslam milletlerinin dayanışmasını gönül ve fiil birliğini tahrip etmeği başarmıştır.
I. inci Cihan Harbi Osmanlının katıldığı tarafın yenilgisi ile sonuçlanır. Galipler Türk yönetimindeki İslam birliğini temsil eden son devleti, Osmanlı İmparatorluğunu tasfiye ile birlikte gelecekte de böyle bir birliğin gerçekleşmesi ve İslam milletlerinin bağımsızlık kazanması ihtimalini önlemek için Türk milletini imhaya karar verirler.
Mondrosun, Sevrin anlamı budur. Trakya'nın, İstanbul'un, kıyı illerimizin işgalinin, ordumuzun ve milletimizin silahsızlandırılmasının, , Yunanlıların, Ermenilerin, Pontusçuların silahlandırılıp halkımızı sistemli yok etmeğe yöneltilmesinin batıdan, doğudan, kuzeyden, güneyden saldırtılmasının hedef ve gayesi de budur. İç isyanlar da bu sonucu temin için kışkırtılır, tertiplenir.
Türk milleti varlığını hayatını, hürriyetini, haysiyetini, imanını, korumak için yeniden savaşmaya mecbur bırakılır.
Bu savaşın güdümü, yeni Türkiye'nin kuruluşu ve hayatını güvene alacak düzenlemeler yaşanan tecrübelerin ışığında şekillenir.
Yeni Türk Devletinin, Cumhuriyetin hayat düsturu olarak kabul ettiği esasların, genel dünya durumunun ve yaşanan tecrübelerin sonucu olduğu bilinmelidir.
Yeni Türk Hevletinin Kuruluş Esasları Var Oluş Şartları, Kurtuluş'un Savaş ve Barış Stratejisi, Laik Milli Cumhuriyet
Osmanlı İmparatorluğunun, yani Türk’ün ve İslam’ın son cihan
( ') devletinin yıkılışa karşı gösterdiği son direnç, kuruluş ve yükseliş hamleleri gibi, milletimize ebedi şeref verecek kadar ihtişamlıdır.Türk milleti devletini yaşatmak için dört yıl boyunca 8 cephede sadece düşman ordularına karşı değil, maalesef onlarla işbirliği yapan Müslim, gayrı Müslim tebaasına karşı da savaşmak mecburiyetinde kalmıştır.
Akifin dediği gibi Türk milleti hilali yüce tutmak için güneş değerinde milyonlarca evladını feda eder.
Mukadder yıkılış önlenemez.
İmparatorluk Ordularının ateşkesi kabul ettikleri tarihte düşman Anadolu kapılarına dayanmış bulunmaktadır. Hasım güçler gerçekten emsali görülmemiş bir galibiyetin bütün cihanda mümessi1i olmak durumundadır.
30 Ekim 1918 veya 13 Kasım 1918, 15 Mayıs 1919 durumunu hatırlayalım.
Yaklaşık 350 milyon seviyesindeki dünya İslam nüfusunun % 96 sı yani Misakı milli olarak belirlenecek mütareke hattı ötesinde kalan bütün İslam ülkeleri Doğuda ve Batıda esaret zincirleri içindedir. Emperyalizme boyun eğmiş, anılan ülkelerin bir kısım unsurları da emperyalist güçlerin hizmetine girmiştir. Afrika’nın hemen tümü, bütün Arap Ülkeleri, Hint, Ortaasya, Uzak Doğu Müslümanları kendi yurtlarında yurtsuz., devletsiz, başsız, çaresiz ve aşağılanmış bir durumdadır. 30 milyon km2• yi aşan İslam coğrafyasında işgali ve parçalanması planlanan Türkiye toprakları dışında İslam’ın haysiyet ve hürriyet teneffüs edebildiği alan kalmamıştır.
Mondros hükümlerine göre İmparatorluk ordularımız terhis edilip silahsızlandırılır, ülkenin stratejik noktaları işgal güçlerince denetime alınır, muhtemel Türk direnci Yunanının, Rum'un, Ermeni'nin ve kaderlerini onlarla birleştiren gafil ve hain unsurların saldırıları ile kırılıp son kale de çökertilip teslim alınmak istenirken yaşanan durumun İslam’ın 1400 yıllık hayatında bu ölçüde bir tehlike ve perişanlık halini yaşamadığım hatırlamak gerekir. Durum 10 asır evvel Bizansın 9 asır evvel Haçlıların 8 asır evvel Moğolların saldırısının yarattığı durumdan daha ciddidir.
Karşılaşılan zaaf sadece siyasi vahdet eksikliği, teşkilat ve liderlik noksanı değildir. İslam hakim medeniyet önünde 'iman esasları ile• değil, medeniyet planında, yenik düşmüştür. Geçmiş yüzyıllarda hasımlarından Üstün olan ve siyasi askeri mağlubiyetlerini tamir ve telafi edebilen İslam dünyası hal içinde medeniyetini ihya edememenin yenileyememenin çaresizliği içindedir.
Mânev ve maddî perişanlığı iç içedir.
Savaş alanın da artık İslam dünyası değil, kırıla kırıla, vuruşa dövüşe tükenmeğe yüz tutmuş, yaralı bitik Türkiye ve bir avuç Türk vardır.
Makamı hilafet dahi düşman donanmasının işgali altındadır. Bu donanmanın topları esaret mevkiindeki Hilafet ve Saltanat sarayına çevrili bulunmaktadır. Türkiye’nin bu durumda cihan galibi güçlere karşı İslam adına meydan okumasının bu güçleri açıkça bir Hilal - Salip savaşına davet etmesinin cinnet ve intihar anlamını taşıyacağı kesindir. Böyle bir tavır, emperyalist politikaları kendi halklarınca özellikle çalışan ve sınıflarınca kabul edilmeyen ve aralarında da çeşitli ihtilaflar bulunan İşgalci müdahaleci Batılı güçleri Hıristiyan taassubu ile birleşmeğe ve kendi kamu oylarını da soygun ve saldırı politikalarına destekçi kılmağa götürebilecektir.
Türkiye savaşını hakim medeniyete, bu medeniyete mensup milletlere, bu milletlerin inandığı dine karşı değil, bu milletlerin kendi halklarını da sömüren kapitalist - emperyalist talancı savaşçı hükümetlerine karşı verdiğini, meşru savunma durumunda bulunduğunu, başka milletler üzerinde egemenlik iddiası taşımadığını vurgulamak zorundadır. Bir Müslüman- Hıristiyan, Doğu - Batı çatışmasının ucu olarak ileri mevzii olarak görünmek kendi halklarının desteğini teminde zorluk çeken Kapitalist - Emperyalist işgalci güçleri Türkiye'ye karşı yeni haçlı ordular teşkil etme imkan ve fırsatına eriştirecektir. N e İslam dünyasının tümü ne de Türkiye değil bütün Hıristiyan alemiyle kıyasıya i çatışma galip milletlerden herhangi birinin bütün halkıyla bütünleşecek topyekûn savaş ve saldırısına karşı verilecek bir savaşı geçmişte olduğu i gibi nesiller boyu karşılama gücünde değildir.
İslam adına meydan okuyuşun hakim medeniyet güçleri safında bulunan, ancak, rejim değişikliği sebebiyle karşıt bir tavır alan diğer bir i dünya gücü Komünist Rusya’yı; Sovyetleri kuşkuya ve Türkiye'ye karşı hasmane bir tavra sürükleyeceği de açıktır.
Bu sebeple Türkiye Türklüğü İslam’ın son kalesi olan kutsal yurdunu istiklal savaşının tarif ettiği mefkure ile savunurken olayı bir din kavgası olarak değil, vatan kavgası olarak tarife itina eder.
İşgalci güçlerin Kemalistler Hıristiyanları kesiyor şeklindeki klasik yaygara ve karalamalarına Anadolu Hıristiyanları adına Keskin metropoliti yüzlerce rahiple birlikte Yunanistan’ı ve Patrikhaneyi'de suçlayarak cevap verir. Anadolu’daki kavga din .kavgası değil, vatan kavgasıdır. Kemalist1er, Ankara hükümeti Hıristiyanları değil Türkiye'ye hıyanet eden Hıristiyan, Müslüman ayrım yapmaksızın sadakatten hıyanete sapan herkesi haklı olarak cezalandırmaktadır.
Ankara hükümetinin temsilcileri Papayı dahi Yunan istila ve zulmünü kınayan bir üslupla konuşturmayı başarırlar. Türk hükümeti bizzat sahip olmadığı kanalları kullanarak İngiliz, Fransız, İtalyan hükümetlerinin emperyalist programlarına karşı işçi sendikalarını çalışan sınıfları direnişe sevk etmek ister.
Türkiye'nin Kurtuluş Savaşındaki politik stratejisi içte birliği sağlamak dışta Emperyalist güçlerin birliğini çözmek, Cihan Harbinin getirdiği kayıp ve acılarla halkları savaştan usanmış Emperyalist hükümetlere Türkiye'nin mukavemetini kırmak ve bağımsızlığına son vermek için hali hazır şartlar içinde tahsis edebildikleri gücün bu işe yetmeyeceğini fiilen ispat etmek, bağımsızlığına dokunulmayan Türkiye’nin kendilerine karış tehditkar bir tavır ve politika izlemeyeceğine inandırmaktır.
Ermeni saldırısının kırılması ve Ermenistan komplosunun tasfiyesi, Pontus çıbanının deşilip temizlenmesi, gafil işbirlikçi unsurların isyanlarının bastırılması, itilafçı işgal ve kontrol güçlerinin geri çekilmeğe zorlanması ve nihayet Yunan Ordusunun imhası ile Türkiye yaşama
gücünde olduğunu ispat etmiştir. Zafer mucizevi değerdedir. Ancak, yeni Türkiye’nin gerçek zaferi savaşı değil, barışı kazanabilmiş olmasındadır.
Türkiye'nin savaş süresindeki ve savaştan sonraki tutumu Emperyalist güçlerin münferiden veya müttefikan yeni ir savaş açmalarını ve rövanş istemelerini, intikamcı yeni bir sefer girişmelerini önleyecektir.
Türkiye büyük zaferiyle savaştığı alemin mensup olduğu medeniyeti değil, bu medeniyete mensup Emperyalis hükümetlerin o andaki politik kombinezonlarını ve bu tertiplerini uygulamak için kullandıkları kiralık bir orduyu yenmiştir. Türkiye rövanşa hazır değildir. Yeni çatışmalardan ve emsalsiz parlaklıktaki zaferinin de yarattığı yeni husumetlerden korunması, özellikle bu netice in bin yıllık yakın geçmişinin Avrupalı vicdanında ve şuur altında yarattığı kinlerle birleştirilmesini önlemesi gerekir.
Anadolu’nun fatihi ve Türkiye Devletinin ilk devlet reisi Gazi Süleyman gibi, Osmanlı İmparatorluk kurucusu Gazi Osman gibi, Mustafa Kemal'de Gazi unvanı ile pek haklı olarak onurlandırılır.
Zaferin batı dünyasında Hıristiyan aleminde yarattığı hassasiyetleri gören Mustafa Kemal'in kısa bir süre sonra bu unvanı kullanmaktan kaçındığı görülür.
Türkiye barışa muhtaçtır. Başında halifenin yani doktriner hukuka göre bütün yeryüzü Müslümanlarının yegane meşru devlet reisi sıfatını taşıyan bir şahsı bulunduran Türkiye'nin Müslüman tebaaya sahip bütün devletlerle, yani hemen tüm dünya ile ilan edilmemiş bir savaş halinde bulunacağı açıktır.
Bu kurumu koruma ve sürdürmede ısrar Türkiye’yi emperyalist Hıristiyan Batı ile olduğu kadar Batının can düşmanı Komünist Rusya ile de ihtilafa sokacak ve iki gücün Türkiye'ye karşı ortaklaşa hasım tavır almasına yol açacaktır.
Mustafa Kemal ve arkadaşlarının Yeni Türk Devletinin, Cumhuriyetin kurucularının karşılaştıkları durum, Selçuklunun, Osmanlının görev yüklendiği durumdan çok farklıdır.
Niğbolu galibi ve kahramanı Yıldırım Bayazıt birleşik Haçlı ordusunu imha ettikten sonra huzuruna getirilen Batılı güçlerin en seçkin muhariplerini temsil eden prens, baron, kont payesindeki şövalyelere hürriyetlerini iade ederken bu kişilerin teşekkür makamında' 'Size karşı bir 4aha silah çekmeyeceğiz' sözü vermeleri üzerine tebessüm ederek, hürriyetiniz gibi bu sözünü de size iade ediyorum. Gidin tekrar silahlanarak, gelin bana yeni zafer ve yeni ün kazanmak imkanını verin' der.
Bursa'da bu kişilerin izlediği bir av törenine 6000 zagarcı, 7000 doğancı katılır. Av köpeklerinin ve ehlileştirilen parsların üzerleri canfes çuha örtüler ve tasmaları mücevherlerle süslenmiştir. Şövalyeler sadece Osmanlının Niğbolu'da denedikleri cesareti ve kılıçlarının gücü ile değil, servet ve kudreti ile de şaşkına dönerler.
Sakarya ve Dumlupınar galipleri İstanbul üzerine yürürken böyle bir meydan okuma imkanı verecek, işgalci güçleri rövanşa çağıracak şartlara sahip olmaktan uzak bulunmaktadırlar. Hazin, ama gerçektir: İstanbul’u galip Türk ordusu adına teslim alacak tören kıtasını, bir alayı giydirebilecek miktarda yamalıksız yeni elbise ve fotin bulunamaz.
Yeni Türkiye’nin baş emelinin iç ve dış barışı korumak olması ve bunun için bazı fedakarlıklara katlanması sebepsiz değildir. Yeni Türkiye'nin Laik bir devlet oluşu, islami iman ve itikadı red etme, bir başka din ve mezhep arama ihtiyaç ve iştiyakının sonucu değil, zaferle elde edilen sonuçları, barışı koruma ve sürdürme isteğinin politik, psikolojik, askeri zaruretlerin sonucudur.
İmparatorluğun tasfiyesi ile milli devletin kuruluşu, milletin kendi hayatının düzenlemesini bizzat eline alışı, egemenliğin kayıtsız şartsız millete geçişi, milletin hayat ve varlığı ile yönetimi ile ilgili kanun ve kararları hiçbir şahıs,zümre ve sınıfa bırakmaksızın ve imtiyaz tanımaksızın bizzat almak, bunun için temsilcilerini görevlendirmek hukuk ve rüştüne sahip kabul edilmesi ile milli laik devlet doğmuştur.
Devletin lâik zihniyetle yönetimi öncelikle milletin yasa yapabilme iktidarını ifade eder, egemenliğin millete ait oluşunu ifade eder.
Millete kendi hayat ve devletiyle ilgili yasa yapabilme iktidarının din, vicdan ibadet, inanç hürriyeti aleyhinde bir tavır veya İslam düşmanlığı seklinde yorumlanması ve uygulanması hata olur.
İster cahil ister garezden kaynaklansın her iki tutumda Milletin birlik ve gelişimini zedeler.
http://www.21yyte.org/ sitesinden 13.06.2016 tarihinde yazdırılmıştır
http://www.21yyte.org/tr/arastirma/milli-guvenlik-ve-dis-politika-arastirmalari-merkezi/2013/05/31/7024/turk-milletinin-hayatinda-turk-kulturunde-din-ve-inanc
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder