CIA ve Analiz.,

CIA ve Analiz., 

Prof.Dr.Sait Yılmaz 

22 Nisan 2018 

    Bir İstihbarat teşkilatından beklenen politika yapıcıların doğru karar verebilmesi için gerekli istihbaratı üretmektir. 
CIA, özellikle 2001 sonrasında Amerikalı devlet adamlarının önyargılarına dayalı olarak oluşturduğu yanlış politikaları destekleyecek istihbaratı uydurma 
işine yönelmiş, istenmeyenleri söyleyenler ise dikkate alınmamıştır. 

Örneğin, 

Irak Savaşı öncesi bazı analizciler, Saddam sonrası mezhep savaşı ve diğer şiddet grupları ile ilgili değerlendirmeler hazırlamışlar ama bunları kimse 
dikkate almamıştı1. 

   Afganistan, Irak, Libya ve Suriye.de yaşanan başarısızlıklar hatalı istihbarat ve varsayımların neticesidir. Trump döneminde de değişen bir şey yoktur. 
CIA, şimdi de İran ve Kuzey Kore ile ilgili Trump yönetiminin ön yargılarına uygun kanıtlar oluşturacak istihbarat peşindedir. Üstelik ABD Dış 
İşleri Bakanlığı.nın şu sıralar çok önemli sorunları var. 
Hükümetin diplomasi dışı yöntemleri sevmesi nedeni ile işlevselliğini kaybeden bakanlıkta, tecrübeli personel emekliliği tercih ediyor. 
Eski Bakan Tillerson kendini bakanlık çalışanlarından izole etmiş, 7. Katta bir süitte kendi adamları (30 kadar derin devlet kariyercisi) ile çalışıyordu2. 

Tillerson, Trump.ın sadık adamı olmayı başaramadı ama önceki CIA direktörü olan yeni Dış İşleri Bakanı adayı Pompeo da doğruları söyleyebilecek biri değil. 
Bu makalede CIA.nın analiz sorunları ile ilgili bir değerlendirme yapacağız. 

 Amerikan İstihbaratı ve CIA.. 

   ABD.de çeşitli kurumlara ait 17 istihbarat teşkilatı vardır ve bunların hepsine birden “ İstihbarat Toplumu ” adı verilir3. 

Bunlardan 8.i askerlere aittir ve tek bağımsız teşkilat olan CIA, dış istihbarattan sorumludur. İstihbarat faaliyetlerinin koordinasyonu için 2005 yılında 
Ulusal İstihbarat Direktörlüğü kurulmuştur. ABD istihbaratının tarihsel olarak iki önemli özelliği4; 

(1) Aktivasyona verilen önem; sadece bilgi toplamak değil, bu bilgiyi alıp değerlendirmeye çalışan ajanların mevcudiyeti, 

(2) Kaynak esaslı istihbarat; sahada çalışan insanlar ve cihazlardan bilgi toplamadır. 

    CIA.nın geçmişini birkaç cümle ile özetleyecek olursak, parlak kısa süreli başarıları yanında uzun süren başarısızlıkları olan bir istihbarat servisi olduğunu 
söyleyebiliriz. Batı medeniyeti tarihinin en güçlü ülkesi, birinci kalite casus teşkilatı olmayı başaramadı. CIA.nın en önemli sorunları; yanlış değerlendirmeler, iki yüzlü yöneticiler, düşman ajanlarının sızması ve genel kişisel yetersizlik olageldi. 

2013 yılında emekli olan CIA Direktör Yardımcısı Michael Morell.e göre; ABD, yanlış istihbarat üretmek için kurulmuş, mükemmel çalışan bir istihbarat 
sistemine sahiptir. Toplanan bilgilerin doğruluğu kontrol edilmediğinden hatalı analizlere gidilmektedir5. Örneğin terörle mücadelede askeri istihbarat toplayan DIA.ya gelen bilgilerin pek çoğu kendini önemli göstermek isteyen analizci önyargıları başta olmak üzere farklı nedenlerle fabrikasyondur. Toplanan istihbaratın doğruluğunun teyit edilmesi gereği bütün istihbarat teşkilatlarının genellikle unuttuğu bir eksikliktir. NSA.nın topladığı bilgilerin %95.i hiç işlem görmemektedir. 

ABD görüntü istihbaratı tüm dünyanın 1/50.000 ölçekli haritasını çıkarmasına rağmen, Somali.de Amerikan askerleri 1/100.000 ölçekli eski Sovyet haritalarını 
kullandılar. Bosna ve Kosova.da NGA yerine yedi laptop.a kayıtlı dijital haritalar daha çok işe yaradı6. ABD istihbaratı gizli teknik toplama faaliyetlerine 
harcanan bütçe tüm istihbarat bütçesinin %20.sini oluşturuyor ama sadece elde edilen istihbaratın %4.ü gizli bilgilerden oluşuyor. 

   11 Eylül öncesi önemli olayları önceden haber veremeyen ABD istihbaratının zayıflığının temelinde dil bilen personel ve analizci eksikliği yatmakta idi7. 
CIA, stratejik analiz ve ikaz işlerinde göreceli olarak iyidir ama işin taktik cephesinde daha da zayıftır. 

CIA.nın başta İngilizler olmak üzere yabancı istihbarat servislerine bağımlılığı, analizcilerin önyargıları ve kurumsal endişeleri de diğer hassas taraflarıdır. 
Amerikalı yazar Tim Weiner e göre yapılan analizler genellikle tek taraflı ve tek boyutlu idi. CIA.nın tüm Soğuk Savaş ta Sovyetlerle dansı üç ajanın etrafında 
döndü8. Bu değerlendirmeler bazı Amerikalı uzmanlar tarafından önyargılı ve yanlış bulundu. İstihbarat analizcileri yeni fikirler ve öneriler bulmakta 
oldukça sınırlı kaldılar. Örtülü operasyonlar boyutunda kalkışılan iç savaşlar ve hukuksuzluklar, denetim yetersizliği hemen her dönemde dünyadaki genel 
istikrarsızlığın artmasında önemli bir parametre oldu. CIA.nın El Kaide ve IŞİD.in doğuşuna katkısı kadar, Ukrayna ve Gürcistan.daki örtülü faaliyetleri de 
son yıllarda Rusya.yı tekrar askerileşmesine yol açtı. 

Tipik bir CIA Analizcisi Nasıl Çalışır? 

CIA çalışanından özellikle “düzenli yazma gerektiren kariyer merakı” aranır9. Tipik bir CIA analizcisi günün büyük bölümünü odacığı içinde oturarak gelen 
gizlilik dereceli bilgileri monitöründen izlemekle geçirir. Bu bilgiler CIA Operasyonlar Başkanlığı, haberleşme kayıtları, diplomatik raporlar, askeri ataşe 
raporları, uydu görüntüleri ve daha az oranda seçilmiş medya raporları olarak gelir10. Gün boyu gelen bilgileri izleyen, kendisi için bilgi arayan analizci, 
aslında devam eden istihbarat raporu çalışması ya da uzun dönemli bir projeyi geliştirme gayreti içindedir. Analizci bilgiyi önce entegre etmek, sonra 
değerlendirmek ister. Değerlendirilen bilgi uyumlu şekilde bir kapsama sokulur ve bitmiş istihbarat ülke için yansımaları hakkında değerlendirme ve hükümleri 
içermektedir11. Gene de yarım yüzyıldır istihbarat analizinde gerçek bilişsel sürecin, istihbarat analizinin pratikte nasıl yapılacağı iyi anlaşılamamıştır. 
Tarihsel olarak, istihbarat analizi belirli standart ve niteliklere yapılan bir profesyonel iş olmaktan ziyade geçmiş pratiği ile yapılan bir bilgi değişimi olarak görüldü. 

Sinema filmlerinde görülenin aksine terörist ağlara sızılması ya da daha teknik özelliklerin kullanılması istisnai durumlardır12. Bilginin ana kaynağı olan 
tüm istihbarat toplumu tarafından kullanılan Bilgi Temin ve Depolama Sistemi, kablolu bir sistem olarak bütün kaynaklardan gelen (NSA, NGA vb.) yayar 
ve arama motoru ile analizcinin bilgiyi ayırma, önceliklendirme ve organize etmesine yardım eder. CIA analizcisi ayrıca internet ve istihbarat toplumunun 
dünya genelindeki gizlilik dereceli intraneti olan ve web sistemi ile çalışan “Intelink” kullanabilir. Bunların dışında “Intellipedia”, Wikipedia gibi belirli özel 
konularda bilgi sağlar. “A-Space”, sosyal ağ kabiliyeti ile ilave bir forumdur. Ayrıca “Açık Kaynak Merkezi” kendi kaynaklarından derlediği pek çok bilgi ve 
değerlendirme sağlar. 

Analizci bu bilgileri istihbarat toplumu (NSA, DIA vb.) içindeki karşılıkları ile temas ederek geliştirir. 

Tecrübeli analizci belgeye konmamış bilgiler için kendi gayri resmi ağını kullanır. 
Medya ve Kongre ile temas yasaktır, ancak, CIA temsilcisi huzurunda ve resmi izin ile olabilir. Analizci ve toplayıcılar arasında gayri resmi temas çok yavaş 
olabilir. Analizci için en önemli kaynak gayri resmi hattır yani eksik bilgileri bilen ya da bileni bilen kişiyi tanıyor olmalıdır. Etkin analizci ancak bu gayri resmi 
hat ile ilerler13. Gayri resmi ilişkiler çok fazla bilgi değişildiğinde ya da güvenlik nedeni ile telefon numaraları verilmediğinde zorlaşır. 

Diğer yandan kablolu hatlardan o kadar çok bilgi gelmektedir ki, analizci bütün gün sadece bunları okusa yetmeyebilir. Hâlbuki ondan beklenen bulmacayı 
çözecek bilgiyi yakalamak ve değeri olan bir analiz sağlamaktır14. Bilginin bu kadar çok olduğu durumlarda analizciler için daha dar çalışma alanları 
verilmesi doğru olur. 

 CIA’da Cari İstihbaratın Öne Çıkışı; Analizcilerin Azalması 

    Soğuk Savaş.ın büyük bölümünde analizcilerin işi uzun raporlar yazmaktı. Artık istihbarat ürünleri oldukça spesifik ve taktik amaçlıdır, çünkü anlayış 
taktik olmuştur. 

İstihbarat günlük işlere öyle dalmıştır ki, stratejik bakışını kaybetmiştir. Stratejik istihbaratın öneminin azalmasının nedenlerinden birisi terörle mücadelenin 
öncelikli görev olması ve bu nedenle taktik istihbaratın öne çıkması idi. Öte yandan, son 20-30 yıldır istihbarat analizi ulusal güvenlikten ziyade kolluk 
görevleri ve iş dünyası için daha önemli oldu. George Tenet.in CIA Direktörü olduğu 1997-2004 yılları arasında Afganistan hakkında istihbarat en çok HUMINT yolu ile geldi. Bu da yapılan görüşmeler ve sorgulamalar yolu ile edinildi. Bu tür istihbarat ise genellikle spekülasyona açık ve ikinci el dedikodular hatta yalanlarla bezenmiştir. Bu istihbaratı kullanacak analizci ise bunları ayıklamak zorunda idi. CIA eski analizcisi ve Başkan.ın danışmalarından Bruce Riedel 
bunu şöyle açıklamaktadır15; “Analiz içinden çıkılmaz bir yap-boz bulmaca gibidir. Belki bulmacanın 200 parçası var ama siz 500 ya da 1.000 mi diye 
düşünüyorsunuz. Ama 200 parçanın yarısı bile elinizde yok ve olanlar da yanlış bulmacaya gelmiştir. Ve her saat birileri size on yeni parça daha veriyor ve 
gene onların dokuzu bu bulmacaya ait değil.” 

    11 Eylül 2001 sonra Başkan Bush.un yaptığı ilk ve en ciddi hatta istihbarat analizcilerinin sayısının azaltılması oldu16. Bush ve Cheney, gelen raporlardan 
CIA.nın yeterliliği konusunda şüpheye düşmüşlerdi. Gelen raporlar analiz edilip, süzülmüyordu. Buna rağmen hatalar zinciri devam etti ve gelen raporlardan 
Saddam Hüseyin.in kitle imha silahı peşinde olduğu ve El Kaide ile bağları olduğu kanaatine sahip oldular. Bush, çöpten kendine göre altın istihbarat çıkarmıştı. 

11 Eylül 2001 sonrası işe alınan ve tecrübeleri ancak 10 yıla ulaşan analizciler, Amerikan istihbarat toplumunun yaklaşık yarısını teşkil etmektedir17. 

2007 yılında CIA.da dört yıldan az tecrübesi olan her 10 analizciye karşılık, 10 yıldan fazla tecrübesi olan bir analizci vardı18. 

Kritik analizler için gerekli olan analizcinin pratik ve uzmanlık ihtiyacı da çoğu kez bir kenara bırakıldı. CIA yöneticileri analizcilerin işinin bilgisayar başında oturarak haftada en az bir kere kablo trafiğinden gelen bilgi ve raporları okumak olduğunu düşünüyordu. 

Sonuç; 

Olaylara Öncü İstihbarat.. 

   2000.li yılların başında CIA; işkenceler, kendi halkını izleme, suikastlar gibi suçlamalara maruz kaldı. Buna CIA.nın alıkoyma, tutuklama ve sorgulama 
programı eklendi. 

2007-2009 yılları arasında CIA.nın öncelikli işleri; terörle mücadele, kitle imha silahlarının yayılmasını önleme ve dünyanın geri kalanı idi. İkinci konudaki 
işlerin %80.i İran.a odaklanmıştı19. CIA, uzun zamandır düşük performans ile çalışıyor, çalışanlarının moralinin bozuk olması bunun göstergelerinden biri. 
CIA elemanları işyeri hassasiyetlerinden korkar, yüksek korunma ister. CIA Direktörlerinin başı şimdilerde özel sözleşmeci şirketler, dış operasyonlar ve teşkilat sızıntıları ile derttedir. CIA Analitik Daire çalışanlarının %35.inin işi operasyonları desteklemek iken, %10.u ülke dışında kullanılmaktadır. 

Kısaca artık analizciler rapor yazmıyor, olaylara öncülük ediyor. Ulusal İstihbarat Direktörlüğü dâhilinde 2.600 analist çalışmakta, bunlar 56 istasyon halinde 
sahada yer almaktadır. 

ABD istihbarat teşkilatları gittikçe uzman merkezli hale gelmektedir 20. 
Bu uzmanlık içinde akademik hayattan elde edilen bilgiler, özellikle diğer ülkelerde kariyer peşinde koşan akademisyenlerin çalışmaları önemli bir yer tutuyor. Bunlara „işbirlikçi istihbarat. deniyor ve başka bir makalede ele almamız gerekiyor. 

DİPNOTLAR,

1 Paul R. Pillar, Don.t Blame the Spies, Foreign Policy, (Mar 16, 2011). 
2 Daniel R. DePetris, Mike Pompeo: The 5 Biggest Challenges Ahead of Him as Secretary of State, Reuters, (March 18, 2018). 
3 Amerikan istihbarat toplumunun yapısı ve çalışma yöntemleri için bakınız; Sait Yılmaz, ABD İstihbaratı, Kripto Yayınları, (Ankara, 2015). 
4 Friedman, George, America.s Secret War, Inside the Hidden Worldwide Struggle Between America and Its Enemies, Anchor, (2005), 78. 
5 Morell, Michael, The Great War of Our Time, Twelve Hachette Book Group, (New York, 2015), 105. 
6 Robert David Steele, Think Again: Intelligence, Reality Sandwich (7 January 2014). 
7 Friedman, a.g.e., (2005), 76. 
8 Henry E. Mattox (Edt.), Legacy of Ashes: The History of the CIA, Doubleday, (New York, 2007). 
9 CIA Website, “Political Analyst”, www.cia.gov.careers/opportunities/analytical/political-analyst-html 
10 Richard R. Russell, Sharpening Strategic Intelligence: Why the CIA Gets It Wrong and What Needs to be Done to Get it Right, Cambridge University Press, 
    (New York, 2007), 146-147. 
11 CIA Website: Factbook on Intelligence. www.cia.gov/cia/publications/facttell/. 
12 Bruce D. Berkowitz, The DI and „IT.: Failing to Keep Up With the Information Revolution, Studies in Intelligence, Vol.47, No.1, (2003), 69. 
13 Berkowitz, ibid, (2003), 69. 
14 Mark V. Kauppi, Counterterrorism Analysis 101, Defence Intelligence Journal, Vol.11, No.1, (Winter 2002), 46. 
15 Max Fisher, The Dangerous Science of Intelligence Analysis, The Atlantic, (Jul 27 2010). 
16 Jane Mayer, The Dark Side, The Inside Story of How the War on Terror Turned Into a War on American Ideals, Scribe Publications, (2008), 29. 
17 David Bjerklie and Coco Masters, How the CIA can be Fixed, Time, (22 May 2006). 
18 Mark Mazzetti, CIA Choice Says He's Independent of the Pentagon, New York Times, 19 May 2006. 
19 Michael V. Hayden, Playing to the Edge American Intelligence in the Age of Terror, Penguin Press, (New York, 2016), 290. 
20 Matthew Frankel, A Response to Ken Lieberthal's Report on the Intelligence Community, The Brookings Institution, (October 19, 2009). 


***