KÜRESELLEŞME VE EKONOMİDE NEOLİBERALİZM., BÖLÜM 5

KÜRESELLEŞME VE EKONOMİDE NEOLİBERALİZM., BÖLÜM 5

Ancak küresel sermayenin hegemonyası kütlesel işsizliğin patlamasına vesile olmuştu. Daha 2001 yılında yaklaşık bir milyar yetişkin sürekli biçimde işsiz durumdaydı.
106 Eylül 2008’den itibaren bu rakamın en az % 50 arttığı tahmin edilmektedir. Nitekim zamanın IMF Başkanı Dominique Straus-Kahn – ki kendisi küresel sermayenin en güçlü ailelerinden biri olan Kahn ailesine mensuptur- Fas’ta gerçekleştirilen İnsani Gelişim Form’unda yaptığı konuşmada, küresel kriz sebebiyle önümüzdeki yıllarda 400 milyon kişinin daha işsiz kalabileceğini ifade ederek her yerde birinci önceliğin istihdam olması gerektiğini söyledi.107 

“Yaklaşık 500 yıl önce ortaya çıkan Martin Luther’in Doksan Beş Tez’i ve ona karşı alınan tedbirler, ortaya yeni bir Avrupa çıkardı.”108 Hiç şüphe yok ki ABD’yi de ortaya çıkaran, kapitalizm ve kapitalizmin neolberal versiyonunu da ortaya çıkaran temel düşünce judeo-Hıristiyan teolojidir. “Piyasa ekonomisi” ideologlarının krizleri ve felaketleri bu kadar cazip görmelerinin sebebi kesinlikle topyekûn yaratım için tanrısal güçlere duyulan bu arzudur.”109 

Neoliberal altyapının oluşturulduğu, 1978 “Washington Mutabakatı”nın dünyaya deklere edildiği aynı zaman diliminde Judeo-Hıristiyan teolojinin en ateşli 
taraftarları da, Evanjelist Hıristiyanlar ya da Siyonist Hıristiyanlar.110 
Amerikan siyaset ve entelektüel dünyasının en önemli figürleri haline gelmişti. Newsweek 1976’yı “Evanjelistlerin yılı” ilan etti. 1976’da Chuck Colson’un “Born Again”(Yeniden Doğmak) adlı kitabı çok satanlar listesine girdi. Evanjelist Papaz Jerry Falwell, 1979’da “Moral Majority” (Ahlaki Çoğunluk) adlı Evanjelist teşkilatı kurdu.Nihayet neo liberalizmin en önemli siyasi liderlerinden, “yeniden doğmuş”, “kurtulmuş” Evanjelist Ronald Reagan ABD Başkanı seçildi ve ilk sözü “Armagedon Savaşı’na (Kıyamet Savaşı) hazırlanmak gerekir” oldu. 

Evanjelist vaiz Jerry Falwell Hz. Muhammed’e bir televizyon programında “Muhammed teröristtir” sözleriyle hakaret etmişti. Sonra devreye Hollywood yapımı, Müslümanları suçlayan filmler, televizyon dizileri girdi. Nihayet 11 Eylül 2001 ve sonrasında, Afganistan ve Irak’ın Evanjelist-neoliberal ABD Başkanı 
George W. Bush ve neo-con ittifakı tarafından işgal edilmesi. 

Neo liberalizmin teorisyen ve siyasi liderlerinin Judeo-Hıristiyan bir teolojiye sıkı sıkıya bağlı olmaları tesadüfî değildir. Çünkü kurmak istedikleri ütopik “Yeni 
Dünya Düzeni”nin kodları Kabala-Tevrat-İncil kehanetleri içinde yer almaktadır. Mesela: 1- Tek dünya devleti-hükümeti kurulacak111 2- Tek dünya ekonomi yönetimi kurulacak.112 3- Tek dünya dini-senkretik (bağdaştırılmış) bir din, inanç hâkimiyeti tesis edilecek.113 Kısaca neo liberalizmin “elitizmi/seçilmişleri” ile Judeo Hıristiyan teolojinin “seçilmişleri” ilahi bir “misyon”un temsilcileri oldukları iddiasındadırlar. 

Nitekim geçtiğimiz 35 yılda serbest piyasa politikalarının uygulandığı her ülkede ortaya çıkan durum, az sayıdaki büyük korporasyon ile genellikle zengin bir politikacılar sınıfı arasındaki güçlü egemenler ittifakı-iki grup arasındaki muğlâk ve sürekli değişen çizgilerle birlikte- şeklindedir.114 

Eylül 2010’da 140 BM (Birleşmiş Milletler) üyesi devlet, üç gün süreyle fakirlik ve bin yıl hedeflerini değerlendirmek için New York’ta bir araya geldiler. Ancak 
basına yansıdığı şekliyle zirve, “havanda su dövmek”ten öteye geçemedi. BM Genel Sekreteri Ban ki-Moon “Ülkelerarası eşitsizlikler büyüyor, 2015 hedeflerine ulaşmadaki ilerlemeler kırılgan” dedi. On yıl önce, 2000 yılında bir araya gelen üye ülkeler “Bin Yıl Hedefleri” adı altında açlık, fakirlik ve çocuk ölümlerini bitirmeyi hedeflemişlerdi. 

BM tarafından yayımlanan “Yoksulluğu Yeniden Düşünmek; 2010’da Dünyanın Sosyal Durumu” başlığını taşıyan rapora göre durum çok vahim. 1. 5 milyardan 
fazla insan günde 1.25 dolarla ve 3 milyardan fazla insan günde 2.5 dolarla hayatını sürdürmek mecburiyetinde. Dünyada her on kişiden sekizi ise günlük on doların altında bir gelirle geçimini sağlamak mecburiyetinde. Dünya nüfusunun 

7.0 Milyar insandan oluştuğunu belirtirsek vahametin büyüklüğü ortaya çıkıyor. Ve dünyanın en zenginlerinin % 20’si bütün dünyadaki gelirlerin % 75’ini elinde 
tutuyor. 

BM çocuk kuruluşu UNICEF’e göre her gün 24 bin çocuk fakirlik sebebiyle ölüyor. Beş yaşın altındaki çocuk ölümleri oranı, 2009 verilerine göre 8.1 milyon.
Yeryüzündeki toplam 2.2 milyar çocuğun 1 milyarı fakir. Öte yandan BM Gıda Örgütü FAO’ya göre dünyada 925 milyon insan kronik açlık çekiyor. 

BM İnsan Hakları Konseyi üyesi Mary Robinson’a göre bütün bunların temel kaynağı işsizlik. Robinson zengin ülkelerin yoksulluk probleminde duyarsız davrandıklarını da belirtiyor. 

Oxfam adlı küresel yardım kuruluşu ise gıda krizinin çözülmemesinin arkasında siyasi irade eksikliği olduğu ve 2015 yılına kadar açlığı yarıya düşürme sözünün 
2010 yılında çok uzağında bulunulduğunu belirtiyor. 2003-2010 yılları arasında BM’in Bin Yıl Kalkınma Hedefleri projesini yöneten Hintli Salil Shetty 
“Kalkınma hedeflerinin önündeki en büyük engel, nüfusun en fakir kısmı söz konusu olduğunda, insan haklarını hiçe sayan hükümetler. Mevcut şartlarda, insan hakları ihlalleri, en muhtaç ve müşkül durumdakileri kalkınma hedeflerinin etki alanı dışında bırakıyor” diyor.115 

Dünyanın en zengin 15 kişisinin mal varlıkları toplamı, Güney Afrika dışta kalmak üzere, Sahra altı Afrika ülkelerinin yıllık GSMH’leri toplamından daha 
büyüktür. Dünyanın en güçlü ulus ötesi 100 şirketinden her birinin satış rakamları, en fakir 120 ülkenin ihracat toplamından daha yüksektir. Dünya Ticaret hacminin yüzde 23’ü en güçlü 200 ulus ötesi şirketin kontrolü altındadır.116 

Hâlbuki özellikle son 30 yıldır söylenen: “Küreselleşme herkesin yararınadır. Firavunlar ve onların Dünya Ekonomik Formu’ndaki entelektüel müritlerine göre, eşitsizliklerin ve sefaletin bir daha asla görülmeyecek biçimde ortadan kaldırılabilmeleri için gezegeni özelleştirmek ve ‘stateless global governance’ durumunu yerleştirmek yeterli olacaktır. İşin gerçeği, finans sermaye egemenleri, şimdiye kadar hiçbir papanın, hiçbir kral ya da imparatorun elde edemediği kişisel servetler biriktirmekteler.”117 Öte yandan artık “beş yıl sonra küreselleşme kelimesini hatırlamayacağız”118 ama “atı alan çoktan Üsküdar’ı geçti. 

Milletlerarası düşünce kuruluşu Legatum Instutite tarafından Ekim 2010’da yayımlanan “refah listesi”nde Türkiye 2010 yılında 110 ülke arasında 80. sırada. 
Ekonomi, fırsat eşitliğ ve girişimcilik, idare, eğitim, sağlık ve kişisel hürriyet vesosyal sermaye gibi sekiz farklı kritere göre Türkiye 80. Sırayla Endonezya, Ürdün ve Cezayir gibi ülkelerin altında kaldı. Küreselleşmenin teologlarından Bernard Lewis şöyle diyor: “ABD’de iktidar parayla satın alınır. Ortadoğu’da iktidar para kazanmak için kullanılır.”119 

Küresel Ekonomi elbette -Türk ekonomisi de buna dâhildir- neoliberalizm ile ekonomi literatüründe “Flemenk hastalığı” (Hollanda hastalığı) olarak tarif edilen iktisadi hastalığa tutulmuştur. Bu hastalık ekonomide özellikle dar bir kesimin çok karlı/kazançlı olmasının öbür üretim kesimlerini ve/veya toplum kesimlerini baltalaması şeklinde ortaya çıkan durum ile alakalıdır. 

Neoliberalizmin 1980’lerden günümüze, “serbest piyasa” uygulamaları kısaca “paraizm hastalığı” olarak teşhis edebileceğimiz bu durumu “elitleri/seçilmişleri” 
daha zengin hale getirirken devasa kitleleri hiksoslaştırma yönünde bir ekonomik sonuç doğurmuştur. Bütün bunları sözde akılcılığa dayalı “piyasa kanunlarının” 
arkasına saklanan elitist sermaye diktatörlüğü, nihai evrimini tamamlamış, artık değiştirilmesi mümkün olmadığı kanaati uyandırılan bir dünya görüşü olarak dayatmaktadır. 

Ama “serbest piyasa” ne kadar serbesttir? “Serbest piyasa diye bir şey yoktur. Her piyasanın seçme hürriyetini kısıtlayan bazı kuralları ve sınırları vardır. Bir piyasa, ancak sadece altında yatan, göremediğimiz sınırlamaları şartsız olarak kabul ettiğimiz için serbest görünür. Bir piyasanın ne kadar “serbest” olduğunun nesnel bir tanımı yapılamaz. Bu ancak siyasi bir tanım olur. Serbest piyasa ekonomistlerinin sürekli dile getirdiği “piyasayı hükümetin siyasi müdahalelerinden korumaya çalışıyoruz” iddiası yanlıştır. Hükümet her zaman işin içindedir ve bahsi geçen serbest piyasalarda herkes gibi siyasi motivasyonun etkisi altındadır… Göç, maaşlar ve faiz oranları –büyük ölçüde- siyasi olarak belirleniyorsa, bunlar bütün diğer fiyatlar üzerinde etkili olduğundan, diğer tüm fiyatlar da siyasi olarak belirlenir… Nesnel olarak tanımlanmış bir “serbest piyasa” gerçeğinin var olduğu efsanesinin aşılması kapitalizmi anlamaya giden yolda atılması gereken ilk adımdır.”120 Eylül 2008’den bu yana “devlet kapitalizminin” neoliberal “serbest piyasanın” yıkımlarını nasıl tamir etmeye çalıştığına hep birlikte şahitlik etmekteyiz. 

Diğer taraftan teorik olarak “Newton mekaniğine” ve “Öklit matematiğine” dayalı iktisat bilimi, bilim dünyasındaki “kuantum sıçraması” ile ekonominin 
farklı alanlarına farklı bakış açılarını getirmiştir. Klasik iktisadın deterministik felsefesi, “insanlar rasyoneldir” merkezli iktisadi anlayış, kuantum bakış açısıyla artık geçerliliğini yitirmiş olup, “kaos teoremi” ve “kuantum mekaniği” önemli ve yeni iktisat teorilerini de beraberinde getirmiştir. Kaotik modellerin ekonomik ve finans alanında da ortaya çıkması konunun uzmanlarını bu alanda daha iyi tahminler yapmak için kaos ve kuantum kavramından faydalanmalarına vesile 
olmuştur. Kaos teorisinin inter-disipliner pek çok ekonomik modellemede kullanılması klasik iktisadın temel argümanları olan “homoeconomicus”, “rasyonel bekleyişler” ve “görünmeyen piyasa eli” gibi temel teorilerini reddetmektedir. Buna ilaveten “kuantum paradigması” da ekonomik sistemin bütününü doğrusal/düzsel değil, nonlineer bir metotla çözümlemekte ve yorumlamaktadır. Kompleks sistemlerin kaotik yapılarını 1980’lerde fark eden küresel finans elitleri küreselleşme politikası ile birlikte, telekomünikasyon ve internetin de yardımıyla para piyasalarını ve türev ürünleri ekonomik/mali sistem içerisinde nonlineer ve karmaşık metotlarla “serbest piyasalarla” yeni bir felsefe ile çeşitlendirmeyi benimsediler. 

Kaos ve kuantum motivasyonlu yeni ekonomik anlayışı “yeni ekonomi” ve “yenifinans” sisteminin tam merkezine yerleştirdiler. Özellikle finansal kapitalizm “çekirdekli” yeni dünya düzeni ütopyası için geleceğin belirsizliğini kendi menfaatleri doğrultusunda manipüle ederek “yeni bir paradigma ile ekonomik sistemi kotarmaktadırlar.”121 
Öte yandan “davranış ekonomisi” ve “nörofinans” yeni ekonominin 
karar verme mekanizmalarında çoktan yerlerini bilimsel olarak almış bulunmaktadırlar.122 

Bir ekonomik krizi en iyi analiz etmenin yolu “kim satıyor-kim alıyor?” sorusunun cevabını bulmaktan geçer. Eylül 2008’de “patlayan” Wall Street merkezli 
küresel krizde net olarak görünen, kaosun dar/elitist bir kesimin kontrolündeki çok uluslu bir düzine şirketin küresel pazarda oligopol durumlarını daha da güçlendirdiklerini, büyüdükleri ve kârlılıklarını artırdıklarıdır. Yine finansal bağlamda zor durumda olan bazı elitist aile patronajlı şirketlerin de Eylül 2008 krizi ile birlikte pasiflerini aktife çevirdikleri görülüyor. 2012 yılının başındaki görünüm ise kaostan fırsat çıkaran küresel para babalarının borsadan-borsaya ve emtia piyasalarında “altın vuruşlar” ile paralarına paralar kattıklarıdır. “otistik ekonomi” giderek “otistik paraizm”e dönüşmektedir. 

DİPNOTLAR;

1 Costas Lapavitsas, “Finansallaşma ve Kapitalizmin Krizi”, Yordam Kitap, Türkçesi Tuncel Öncel, İstanbul, 2009. 
2 Immanuel Wallerstein, “Tarihsel Kapitalizm”, Metis Yayınları, İstanbul, Mayıs 2006, s. 11. 
3 Immanuel Wallerstein, a.g.e, s. 94. 
4 Ryo Kuroki, “Top Left-Wall Street Kartalını Vurun”, Türkçesi: H. Can Erkin, Bizim Kitaplar, İstanbul 2010, s. 275. 
5 Richard L. Peterson, “Aklın Para Üzerindeki Gücü-Karar Anı”, Türkçesi: Canan Feyyat, Scala Yayıncılık, İstanbul Ocak 2012, s. 27-28. 
6 Ryo Kuroki, a.g.e, s. 276. 
7 Michael Lewis, “Liars’s Poker”, Penguin, New York 1990, s. 15. 
8 Richard L. Peterson, a.g.e, s. 29. 
9 Ryo Kuroki, a.g.e, s. 277-282. 
10 Times Online, September 22, 2008. 
11 IMF-International Monetary Fund-International Financial Statistics, Washington, D.C, Çeşitli Yıllara Ait Veriler; Stuart Holland, Toward a New Bretton Woods, Russel Press, Nottingham, İngiltere, 1994, s. 10. 
12 Council of Economic Advisers, Economic Report of the President 1995, Washington D.C; U.S. Goverment Printing Office, s. 403. 
13 Robert Solow, “Is All That European Unemployment Necessary?” The World Economic Laboratory, MIT Working Paper, No. 94-06. 
14 Prof. Dr. Lester C. Thurow, “The Future of Capitalism”, 1996. 
15 Claudia Goldin and Robert A. Margo, “The Great Compression: The Wage Structure of the U.S at Mid-Century”, The Quarterly Journal of Economics, Şubat 1994, s.4. 
16 Daniel R. Feenberg and James M. Poterba, “Income Inequality and the Incomes of Very High Income Taxpayers”, NBER Working Paper Num: 4229, Aralık 1992, s. 31. 
17 Daniel R. Feenberg and James M. Poterba, a.g.e, s. 5. 
18 Wealth: The Divided States of America”, New York Times, Nisan 23, 1995, s. F.2. 
19 Jim Webb, Wall Street Journal, 15 Kasım 2006. 
20 Dr. Serdar Turgut, “Dışarıdan Bakınca”, Haber Türk, 5 Ekim 2010. 
21 Serdar Turgut, a.g.m, 5 Ekim 2010. 
22 Naomi Klein, “Şok Doktrini-Felaket Kapitalizminin Yükselişi”, Türkçesi, Selim Özgül, Agora Kitaplığı, İstanbul Mayıs 2010, s. 632. 
23 Naoni Klein, a.g.e, s. 632. 
24 Gezegen x= M.Ö. 1649’da son yörünge geçişini yaptığına inanılan, modern astronomların 1930’lardan beri “Gezegen x” kod adıyla araştırdıkları, 3661 yılda bir dünyamızın yakınından geçen Sümerlerin “Nibiru”, Babillilerin “Marduk” adını verdiği dev gök cismi. Bir dizi tabii afete yol açtığına inanılan, “Mısır’dan Çıkış”ın da (Tevrat-Exodus) arasında bulunduğu çeşitli mitlere esin kaynağı oluşturmuş, Eski Mısır’ın “ezoterik” metinleri içindeki İsis-Osiris-Sets-Horus mitleri, Eski ve Yeni Ahit’teki “Muammalara-kehanetlere” kaynaklık eden, başta Orta ve Yakındoğu olmak üzere yeryüzünde siyasi, sosyal ekonomik dengeleri alt üst 
eden ve Maya kozmolojisine göre “beşinci güneş”in bitiş tarihi 2012 yılında dünyamıza çok yakın geçecek olan Marduk, Yeni Dünya Düzeni kurma iddiasındaki küresel egemenler için pagan bir sembol. “Büyük kaos” Yeni Dünya Düzeni için başlangıç teşkil edecek. Marduk büyük kaosa sebep olacak. Milyonlarca insan aç sefil duruma düşecek ve bu durum “egemenlerin” saltanatı için “baş ağrısı” oluşturacak. İşte bu devasakitleler “potansiyel hiksoslar”ı oluşturacak olup, “seçilmişlerin medeniyeti”ni tehdit edebilir. Öyleyse önceden 
tedbirler alınmalı, “potansiyel hiksoslar” tasfiye edilmelidir. 
25 Larry Rohter, “A Widening Gap Erodes Argentina’s Egalitarian Image”, New York Times, 25 Aralık 2006. 
26 Geoffrey York, “Beijing to Target Rural Poverty”, Globe and Mail-Toronto, 6 Mart 2006. 
27 World Institute for Development Economic Research “Pioneering Study Shows Richest Two Percent Own Half World Wealth”, 5 Aralık 2006, www.wider.unu.edu. 
28 Council of Economic Advisers, “Economic Report of the President 1995”, Washington D.C, U.S Goverment Printing Office, s. 276, 311, 326. 
29 Peter S. Canellos, “The Outer Class”, Boston Globe, Şubat 6, 1994. 
30 F. Braudel, “Maddi Uygarlık III. Ekonomi ve Kapitalizm XV-XVIII. Yüzyıllar”, Gece Yayınları, Ankara 1993, s. 543. 
31 F. Braudel, a.g.e, s. 534. 
32 Prof. Dr. Lester C. Thurow, “Kapitalizmin Geleceği – Bugünün Ekonomik Güçleri Yarının Dünyasını Nasıl Şekillendiriyor”, Sabah Kitapları, İstanbul Mayıs 1997, s. 35. 
33 Word Bank 1978, “The Foreign Exchange GAP Growth and Industrial Strategy in Turkey 1973-1983”, Washington D.C. 1978, Hazırlayanlar: Kemal Derviş-Sherman Robinson ve Jaime de Mello. 
34 W. Kip Viscusi; Joseph E. Harrington, Jr, John Mitcham Vernon, “Economics of Regulation and Antiturs”, MIT Press, 1995, p. 311-342. 
35 T.C. Başbakanlık DİE, İstatistikî Göstergeler 1923-1998, Ankara Ocak 2001, s. 404-405. 
36 Memduh Yaşa ve Diğerleri, “Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ekonomisi 1923-1978”, Akbank Kültür Yayını, İstanbul 1980, s. 630. 
37 Korkut Boratav, “Bir Krizin Kısa Hikâyesi”, Arkadaş yayınları, Ankara 2009, s. 54. 
38 Ramazan Kurtoğlu, “İthal İkamesinden Liberal Ekonomiye Geçiş Sonrasında Büyüme ve İşsizlik”, İstanbulÜniversitesi İktisat Fakültesi, Doktora Tezi, s. 673 ve devamı. 
39 DPT, Ekonomik ve Sosyal Göstergeler 1950-1992, DPT Yayınları, Ankara 1993 ve DİE İstatistikî Göstergeler 1923-1992, DİE Yayınları, Yayın Num: 1682, Haziran 1994,Ankara, s. 1-33. 
40 Ramazan Kurtoğlu, a.g. doltora tezi, s.624. 
41 DPT, Yıllık Programlar, http://ekutup.dpt.gov.tr/program/2008/hedef/pdf 
42 Özer Ertuna, “Türkiye Ekonomisinin Kayıp Yılları 1989-2005”, Avcıol Basım Yayın, İstanbul 2005, s. 5. 
43 Özer Ertuna, a.g.e, s.6. 
44 Forbes, Haziran 2010. 
45 Özer Ertuna, a.g.e, 212. 
46 Erinç Yeldan, “2000-2003 Petroliş”, Türkiye Petrol Kimya Lastik İşçileri Sendikası, Yayın 85, Eylül 2003, s. 105-114. 
47 Eşref Bakır, “Yamalı Bohça: Osmanlı ve Türkiye’de Borçlanma”, http://genet.steminet.com/ 
48 William Greider, “Waking up the Global Elite”, The Nation, Ekim 2, 2000. 
49 Prof. Dr. Mustafa E. Erkal, “Bölgesel Azgelişmişlik ve Kalkınma Ajansları”, Türkiye’de Yeniçağ, 16 Mayıs 2010. 
50 Mustafa E. Erkal, a.g. makale, 16 Mayıs 2010. 
51 Erinç Yeldan, “Dünya Ekonomisi İçerisinde Türkiye”, Cumhuriyet, 5 Ekim 2011. 
52 Newsweek, Counterpunch, 10 Aralık 1971. 
53 Carmen M. Reinhart ve Kenneth S. Rogoff, “Bu Defa Farklı-Finansal Çılgınlığın 800 Yıllık Tarihi”, NTV Yayınları, Türkçesi: Levent Konyar, İstanbul Kasım 2010, s. 352-353. 
54 Şükrü Kızılot, Hürriyet, 3 Ekim 2011. 
55 İrfan Donat ve Ufuk Şanlı, Sabah Ekonomi, 16 Mayıs 2010. 
56 Naomi Klein, “Şok Doktrini-Felaket Kapitalizmin Yükselişi”, Türkçesi: Selim Özgül, Agorakitaplığı, İstanbul Mayıs 2010. 
57 Naomi Klein, a.g.e, s. 8. 
58 Alison Rice, “Post-Tsunami Tourism and Reconstruction: A Second Disaster? Tourism Concern, Londra Ekim 2005. 
59 Alev Alatlı, “Scrödinger’in Kedisi-Kabus” Everest Yayınları, İstanbul 16. Basım, Mayıs 2005, s. 19. 
60 Neil King Jr. Ve Yochi J. Dreazen, “Amid Chaos in Iraq, Tiny Security, Firm Found Opportunity, Wall Street Journal, 13 Ağustos 2004. 
61 Eric Eckholm, “U.S. Contractor Found Guilty of $ 3 Million Fraud in Iraq”, New York Times, 10 Mart 2006. 
62 Naomi Klein, a.g.e, s. 9-11. 
63 Ramazan Kurtoğlu, “İthal İkamesinden Liberal Ekonomiye Geçiş Sonrasında Büyüme ve İşsizlik”, İstanbulÜniversitesi İktisat Fakültesi, Doktora Tezi, s. 670-683. 
64 Stephan Haggard ve John Williamson, “The Political Economy of Policy Reform” 1994. 
65 George Orwell, 1984. 
66 A. E. Hotchner, “Papa Hemingway”, Carrol and Graf, New York 1990, s. 280-Ernest Hemingway’in elektroşok üzerine intihar etmeden önce 1961 yılında söylediği söz. 
67 Sosyolog Daniel Feierstein ve Guillermo Levy, “Hasta que la muerte nos separe: procticas sociales genocidas en America Latina” Buenos Aires, 2004, s. 76. 
68 M. K. Gandhi “Non-Violence- The Greatest Force”, 1926. 
69 Boris Kagarlitsky, “Square Wheels: How Russian Democracy Got Derailed”, İngilizce çeviri: A. Auberbach ve diğerleri, Monthly Review Press, New York, 1994, s. 191. 
70 Richard Cohen, “The Lingo of Vietnam”, Washington Post, 21 Kasım 2006. 
71 Stephen Kinzer’la yapılan mülakat, 21 Nisan 2006, www.democracy.org 
72 Eski Ahid-Yaratılış 6: 11. 
73 Yeni Ahit-Vahiy 21:5. 
74 Ramazan Kağan Kurt, “Türkler ve Mesihusa”, Truva Yayınları, İstanbul 2007, s. 108-109 
75 Harlan K. Ullman and James P. Wade, “Shock and Awe:Achieving Rapid Dominance”, Washington D.C: NDU Press Book, 1996, s. 110. 
76 Başkan Dwight D. Eisenhower’in 17 Ocak 1961 tarihindeki millete veda konuşması. 
77 Sıla Özçelik, “Yeni Balonlar Şişiriliyor”, Radikal, 6 Kasım 2010. 
78 Ergin Yıldızoğlu, “Dünya Ekonomisine Bakış-Bu Havada Malını Satamazsan Firmanı Satarsın”, Cumhuriyet, 11 Ekim 2011. 
79 Wall Street Journal, 7 Ekim 2011. 
80 Washington Post, 6 Ekim 2011. 
81 John Helleman, New York Magazine, Eylül 2011. 
82 İnside Job, Yönetmen Charles Ferguson, DVD Film Sony Pictures 2010 
83 Hırs/ Freefall, BBC, DVD film 2010. 
84 Borsa-Para Asla Uyumaz, Yönetmen Oliver Stone, DVD film 2010. 
85 James Rickards, “Currency War-The Making of The Next Global Crisis”, Portfolio-Penguin, New York, 2011. 
86 Tom Danilon, Wall Street Journal, 5 Ekim 2011. 
87 Boston Globe, 24 Eylül 2011. 
88 Financial Times, 6 Ekim 2011. 
89 Soli Özel, ABD’deki Toplumsal Dalga, Haber Türk, 5 Ekim 2011. 
90 Aslı Aydıntaşbaş, Dünya Nasıl Değişir, Milliyet, 10 Ekim 2011. 
91 Sami Kohen, Milliyet, 11 Ekim 2011. 
92 Erinç Yeldan, “15 Ekim: Küresel Direniş Günü”, Cumhuriyet, 12 Ekim 2011. 
93 Erinç Yeldan, a.g.m. 
94 Mehveş Evin, “Amerikan Sonbaharı”, Milliyet, 4 Ekim 2011. 
95 Nouriel Roubini ve Stephen Mıhm, “Kriz Ekonomisi-Dünya Ekonomisinin Çöküşü ve Geleceği”, Pegasus Yayınları, Türkçesi: Işıl Tezcan, İstanbul Şubat 2012, s. 9-13. 
96 9 Tenths / 9 Ay On Gün, DVD film – Bob Degus filmi. 
97 Neil Postman, “Yeni Dünya Düzeni-Teknopoli”, Türkçesi: Mustafa Emre Yılmaz, Gelenek Yayınları, İstanbul Eylül 2004. 
98 Eric Hoffer, “The True Believer/Kesin İnançlılar”, İm Yayınları, İstanbul, s. 133. 
99 Muharrem Kılıç, “Vahşi Liberalizm-Kapitalizm”, Yeni Hayat, Kasım-Aralık 2007. 
100 DVD film, Yağmuru Bile (Even the Rain), Bir Film. 
101 Pierre Bourdieu, “Politik ist entpolitisiert”, Der Spiegel, Hamburg, Num. 29, 2001. 
102 Derleyen; Fikret Şenses, “Neoliberal Küreselleşme ve Kalkınma”, İletişim Yayınları, İstanbul 2009, s. 277. 
103 Herfried Münkler, “Yeni Savaşlar”, Türkçesi: Zehra Aksu Yılmazer, İletişim Yayınları, İstanbul 2010, s. 1112. 
104 Margaret Thatcher, “The Collected Speeches of Margaret Thatcher”, Robin Harris Yy., Robson Book Ltd., Londra 1997. 
105 Kutsal Kitap Tevrat, Zebur, İncil, Yeni Yaşam Yayınları, İstanbul Nisan 2010, s. 1275-1277. 
106 ILO (Milletlerarası Çalışma Teşkilatı), Juan Somavia, Reduiere le deficit du travail decent, s. 89, Uluslararası İş Konferansı’na sunulan rapor, Cenevre, 5-21 Haziran 2001. 
107 Milliyet, 3 Kasım 2010. 
108 İlber Ortaylı, “Protestanlık Yeni Bir Avrupa Yarattı”, Milliyet, 7 Kasım 2010. 
109 Naomi Klein, a.g.e, s. 26. 
110 Grace Hallsell, “Tanrıyı Kıyamete Zorlamak-Armagedon Hıristiyan Kıyametçiliği ve İsrail”, Kim Yayınları, Ankara 2. Basım, Nisan 2003, s. 13-143. 
111 Vahiy 13:7; Daniel 7:23. 
112 Vahiy 13:16-17. 
113 Vahiy 13:3,4,8. 
114 Naomi Klein, a.g.e, s. 18. 
115 Le Monde, Ekim 2010. 
116 Human Development Report 2000. 
117 Jean Ziegler, “Dünyanın Yeni Sahipleri ve Onlara Direnenler”, Türkçesi Mahmut Nedim Demirtaş, Altın Kitaplar, İstanbul Haziran 2004, s. 66. 
118 Immanuel Wallerstein, Newsweek 22 Mart 2009. 
119 Bernard Lewis, “Faith and Power”, Oxford Universty Press, 2010, p. 68. 
120 Ha- Joon Chang, “Kapitalizm Hakkında Size Söylenmeyen 23 Şey”, Türkçesi: Belgin Tupal, Say Yayınları, İstanbul 2011, s. 21-27. 
121 Haldun Soydal, “Yeni Ekonomi-Kuantum Nöroekonomi”, Palet Yayınları, Konya Eylül 2010, s. 28. 
122 Richard L. Peterson, a.g.e, s. 17-433. 



***